Historia Lewina Kłodzkiego sięga średniowiecza, gdy wieś należała do dóbr cystersów z Bruomova, a później do dóbr nachodzkich. W trakcie wojen husyckich w XV w. miasto zostało spalone i opuszczone przez mieszkańców. Dwa stulecia później w mieście rozwijało się tkactwo chałupnicze i przemysł bławatny, co przyczyniło się do intensywnego handlu, prowadzonego głównie przez lokalnych kupców bławatnych. W XIX w. w Lewinie powstały fabryka czekolady, szlifiernia kryształów oraz szkoła włókiennicza. Po II wojnie światowej Lewin stracił prawa miejskie, a miejscowość zaczęła podupadać.
Rynek usytuowany jest na stoku wzniesienia i ma charakterystyczny prostokątny kształt. Jego pierzeje, zabudowane już około 1736 r., tworzą krajobraz historycznego centrum. Centralnym elementem jest figura św. Jana Nepomucena, ufundowana w XVIII w. Wykonano ją z dbałością o detale, a bogato zdobiony cokół dodaje jej uroku. Postać świętego otaczają cztery figury putt z jego atrybutami. Na rynku znajduje się również kolumna maryjna, wzniesiona w XVII w. oraz inne historyczne budowle, np. ratusz.
