Szpital rozpoczął działalność w 1908 r. Przeznaczony był dla psychicznie i nerwowo chorych Żydów. Podczas II wojny światowej znalazł się na terenie otwockiego getta. Był to wówczas jedyny szpital psychiatryczny dla Żydów w Generalnym Gubernatorstwie. W czasie likwidacji getta w 1942 r. Niemcy zamordowali część pacjentów szpitala w ramach akcji T4 (skierowanej przeciw osobom chorym psychicznie). Wielu innych trafiło stąd do obozu zagłady w Treblince. Później działał tu ośrodek Lebensborn, w którym na świat mieli przychodzić czyści rasowo Aryjczycy. Po wojnie leczono tutaj gruźlicę, zaś od 1985 r. znów choroby psychiczne, głównie u dzieci. Obecnie szpital jest opuszczony i zrujnowany.
