Katedra św. Michała Archanioła w Łomży to późnogotycki kościół wybudowany w XVI w. Według źródeł, książęta mazowieccy Janusz i Stanisław oraz ich matka Anna ufundowali budowę tej świątyni, ponieważ wcześniejszy kościół Najświętszej Maryi Panny i świętych Rozesłańców podupadł. Podczas potopu szwedzkiego, katedra została zniszczona. Po odbudowie wystrój zmienił się z gotyckiego na barokowy. Kolejne remonty wprowadziły np. sztukaterie rokokowe nad łukiem tęczowym, dobudowano zakrystię, wstawiono drewniane empory w prezbiterium, wybito otwory w ścianie południowej i przeniesiono nagrobki z prezbiterium i kaplicy Różańcowej do nawy. Po II wojnie światowej, kościół regotyzowano. Obecnie jest przykładem tzw. gotyku mazowieckiego. W katedrze znajdują się nagrobki m.in. późnogotycki proboszcza Jana Wojsławskiego czy renesansowy z marmuru brunatnego Nikodema Kosakowskiego. W ścianie zewnętrznej wieży katedry umieszczono kamień, który przypomina maskę i może być związany z praktykami kultu pogańskiego.
W 2005 r. odnaleziono ok. 70 szkieletów w jamach oraz kryptę grobową pod posadzką w prezbiterium.
