Mieroszów posiada bogatą historię, którą odzwierciedlają liczne zabytki w centrum miasta, zwłaszcza na jego rynku. W 1996 r., na placu postawiono kamień pamiątkowy z tablicą, upamiętniający 670. rocznicę nadania praw miejskich. Rynek, który pełnił funkcje użytkowe już od dawnych lat, nie zawsze miał reprezentacyjny charakter. W 1554 r. wzniesiono niewielki drewniany ratusz, który zastąpiła murowana budowla. Wraz z rozwojem organizacji cechowej na rynku pojawiały się liczne kramy, pręgierz oraz kamienne cysterny z wodą. Jednak okres wojny trzydziestoletniej przyniósł upadek miasta, a kilkakrotne pożary zniszczyły jego zabudowę, w tym kościół, szkołę i ratusz.
Nowy ratusz, zbudowany w stylu neorenesansowym, znajduje się w północnym narożu zachodniej pierzei rynkowej. Początkowo był domem handlowym firmy Schmidts Wittwe und Sohne, a później pełnił funkcję urzędu dla mieszkańców miasta. Kamienica nr 27 na rynku, pochodząca z okresu prosperity miasta, prezentuje łagodny barok o bogatych zdobieniach. Jest to trzykondygnacyjny budynek z arkadami, pilastrami typu korynckiego oraz kamiennymi rzeźbami na dachu i gzymsach.
Historia Mieroszowa to także okresy prosperity i zniszczeń. Miasto było wielokrotnie niszczone, między innymi przez husytów, epidemie i pożary. Podczas II wojny światowej w znajdował się tu obóz pracy, a po wojnie rozwijał się przemysł drzewny i materiałów budowlanych.
