Nadnarwiański Szlak Schronów Bojowych to trasa, która prowadzi przez historyczne schrony bojowe z okresu II wojny światowej, zlokalizowane wzdłuż rzeki Narwi. Te umocnienia, zbudowane w ramach polskich przygotowań obronnych przed II wojną światową, miały bronić wschodnią granicę państwa. Szlak obejmuje schrony bojowe, stanowiska artyleryjskie, a także inne obiekty militarne, ukazującą nie tylko architekturę fortyfikacyjną, ale także kontekst historyczny.
Schron bojowy “U Lepaka” był największym i najlepiej uzbrojonym obiektem na pododcinku “Most”. Zlokalizowany na stoku Górki Lepackiej, posiadał strategiczne położenie, z idealnie rozmieszczonymi stanowiskami bojowymi ckm. Jego konstrukcja obejmowała dwie oddzielne strzelnice z ckm zwrócone na wschód oraz jedno stanowisko zwrócone na zachód. Schron posiadał gazoszczelną kopułę bojową dla ckm na części zachodniej. Wejście do schronu było chronione kratą antyszturmową, wewnętrzną strzelnicą obrony wejścia i drzwiami pancernymi. W schronie znajdowała się zrzutnia granatów na centralnej ścianie oraz skład amunicji w korytarzu łączącym izbę bojową z kopułą. Schron został zniszczony przez Niemców w 1944 roku, a jego ruiny zachowały się do dzisiaj.
