Po wyjściu z muzeum udajemy się na spacer do sztucznej skały, która znajduje się ok. 50 m dalej, pod schodami obok Domu Zdrojowego. Początkowo, grota wykuta w XIX w., pełniła funkcję pijalni wody mineralnej. Obecnie jest to jedynie atrakcja, którą można zwiedzać. Obok, umieszczona jest tablica upamiętniająca dr. Mieczysława Orłowicza, pioniera polskiej turystyki w Sudetach.
Następnie przechodzimy ok. 200 m do fontanny z żabkami, która wiąże się z legendą o powstaniu Świeradowa Zdroju. Głosi ona, że pewien berliński lekarz znalazł w miejscowym potoku martwą żabę. Przechodząc tamtędy przez następne dni, widział, że jej stan się nie zmienia- nie ulega rozkładowi. Zaintrygowany, postanowił zbadać wodę, odkrywając jej rzadkie lecznicze właściwości. Każdy z płazów na fontannie symbolizuje co innego- zdrowie, bogactwo, szczęście i miłość, dlatego należy pogłaskać wszystkie.
Niedaleko fontanny jest kilka poidełek z wodą pitną- “męskie”, “żeńskie”, które przedstawiają mężczyznę i kobietę w strojach z XIX w oraz bożka Flinsa- słowiańskiego boga śmierci, który miał moc wskrzeszania umarłych.
Nasze kroki kierujemy teraz w stronę kolejnej atrakcji- pracowni piernikowej ISABELL i tym sposobem zwiedziliśmy centrum Świeradowa.
