Zamek zbudowano w latach 1629-1642 w stylu “palazzo in fortezza” (pałac posiadający cechy obronne). W II połowie XVIII wieku przekształcono go w zespół pałacowo-parkowy. Pod koniec XVIII wieku była to jedna z najwspanialszych rezydencji w Polsce. Na przełomie XIX i XX wieku została zmodernizowana i rozbudowana. Stała się wówczas jedną z najbardziej luksusowych w Europie kontynentalnej.

Obecnie pełni funkcję muzeum. Zwiedzać można jej bogate wnętrza z cennymi dziełami sztuki. Znajduje się tu największa w Polsce i najlepiej zachowana biblioteka magnacka. Warta uwagi jest też wystawa sztuki cerkiewnej. W parku wokół zamku zobaczymy wiele zabytkowych obiektów, m.in.: stajnie i wozownię (a w nich dwie wspaniałe kolekcje pojazdów konnych), ujeżdżalnię, czy oranżerię.

Strona zamku

Pałac w Przeworsku zbudowano w 1807 r. Dzisiejszy kształt zyskał po rozbudowie w połowie XIX wieku. Wokół pałacu założono ogród w stylu angielskim. Znajduje się w nim kilka zabytkowych budynków, m.in.: dom ogrodnika, stajnie cugowe, czy oranżeria.

Obecnie cały kompleks zajmuje Muzeum w Przeworsku. Możemy tu obejrzeć pałacowe wnętrza wraz z zabytkowym wyposażeniem oraz inne wystawy. Ekspozycja historyczna przedstawia dzieje Przeworska i jego okolic. Wystawa etnograficzna prezentuje regionalną kulturę ludową. Budynki stajni cugowych zajmuje z kolei ekspozycja poświęcona historii pożarnictwa na terenie powiatu przeworskiego i ziemi przemyskiej.

Strona muzeum

Proponuję krótki spacer w okolicy przeworskiego Rynku. Warto zwrócić tutaj uwagę na ratusz którego początki sięgają XV wieku. Na wieży ratuszowej znajduje się taras widokowy.

Sugeruję odwiedzić też pobliską bazylikę kolegiacką pw. Ducha Świętego, zbudowaną w latach 1430-1473. Jest to jeden z najcenniejszych zabytków architektury średniowiecznej w Polsce. Obok kościoła zobaczymy zachowane fragmenty dawnych murów obronnych.

Do bazyliki dobudowano w 1692 r. kaplicę Bożego Grobu. W środku znajduje się replika jerozolimskiego grobu Chrystusa z 1712 r., w ścianie której wmurowano kamień będący fragmentem oryginalnego grobu.

Jest to wąskotorowa linia kolejowa, powstała na początku XX wieku, łącząca Przeworsk i Dynów. Celem jej budowy był transport płodów rolnych i surowców, przede wszystkim do cukrowni Przeworsk. Linia obsługiwała również ruch pasażerski.

W miarę utraty pierwotnych funkcji rozpoczęto (od 1993 r.) realizację przewozów turystycznych pociągiem Pogórzanin. Obecnie ruch odbywa się na odcinku Przeworsk-Łopuszka Mała, tylko w sezonie letnim.

Linia słynie z tunelu w Szklarach o długości 602 metrów, zamykanego drewnianymi wrotami.

Jest to oddział Muzeum w Jarosławiu. Rezydencję zbudowano w latach 1807-1812. Utrzymana jest w stylu klasycystycznym. Wyróżnia się oryginalną bryłą i dekoracją architektoniczną. Uwagę zwraca także niepowtarzalny wystrój pałacowych wnętrz. Podczas zwiedzania możemy również poznać historię znakomitego rodu Dzieduszyckich. Pałac otacza park w stylu angielskim.

Strona muzeum

Jest to jedna z najpiękniejszych, późnorenesansowych kamienic mieszczańskich w Polsce. Powstała w XVI wieku. Około 1630 r. została gruntownie przebudowana przez Wilhelma Orsettiego. Również kolejni właściciele dokonywali zmian w aranżacji wnętrz budynku, nie ujmując jednak nic z jego splendoru.

Kiedyś zatrzymywali się tutaj znamienici goście właścicieli miasta. Dziś kamienica otwiera swe podwoje dla turystów, stanowiąc siedzibę Muzeum w Jarosławiu. Wizyta tutaj jest doskonałą okazją, żeby zobaczyć wnętrza bogatego, mieszczańskiego domu.

Strona muzeum

Trasa obejmuje podziemia trzech kamienic kupieckich: Orsettich, Attavantich i Gruszewiczów. Niegdyś stanowiły przestrzeń magazynową do przechowywania towarów.

Przemierzając trasę możemy poznać tajemnice mieszczańskiej kuchni, niczym dawny garncarz własnoręcznie wykonać gliniane naczynie, czy też poczuć klimat jarmarków z których kiedyś słynął Jarosław.

Aranżacja wystawy opiera się na sugestywnej scenografii oraz wykorzystaniu urządzeń multimedialnych. Dzięki temu jej zwiedzanie jest doskonałą rozrywką.

Strona podziemi

Będąc na jarosławskim Rynku warto przespacerować się po okolicy.

Najpierw ul. Jana III Sobieskiego idziemy do XVIII-wiecznej cerkwi greckokatolickiej pw. Przemienienia Pańskiego. Jest to główny ośrodek pielgrzymkowy polskich unitów. Znajduje się tu słynąca łaskami ikona Matki Boskiej Jarosławskiej.

Teraz skręcamy w ul. Ludkiewicza i maszerujemy do punktu widokowego, który znajduje się na końcu ul. Cygańska Góra. Roztacza się stąd ładna panorama okolicy.

Dalej idziemy ul. Kasztelańską, skręcamy w ul. Mały Rynek i podążając cały czas prosto docieramy do kolegiaty pw. Bożego Ciała. Zbudowano ją pod koniec XVI wieku. Jest to najstarszy w Polsce kościół pojezuicki.

Opactwo ufundowano dla benedyktynek w XVII wieku. Położone jest na Wzgórzu św. Mikołaja, czyli w miejscu pierwotnej lokacji Jarosławia. Jest przykładem wczesnobarokowego, obronnego założenia klasztornego.

Benedyktynki pierwotnie przebywały tu do 1782 r. Potem klasztor skasowano, zamieniając na magazyny wojskowe i koszary. Podczas I wojny światowej budynki opactwa uległy znacznym zniszczeniom. W trakcie II wojny światowej Niemcy urządzili tu więzienie, a klasztorne wzgórze było miejscem straceń.

Wśród zachowanych budowli zobaczymy m.in. kościół pw. św. Mikołaja i św. Stanisława Biskupa, klasztor, mury obronne i baszty. Warto odwiedzić “czarną kaplicę” Matki Bożej Częstochowskiej, której wygląd spowodowany jest pożarem karbidu, który Niemcy magazynowali tu podczas II wojny światowej.

Benedyktynki powróciły do opactwa w 1991 r. W 1994 r. powołano tu do życia Ośrodek Kultury i Formacji Chrześcijańskiej.

Strona opactwa