Do punktu widokowego prowadzi asfaltowa droga. Rozciąga się stąd ładny widok na Wisłę. Jest tu altana oraz kilka ławek. Można tu chwilę odetchnąć, urządzić piknik lub udać się na spacer wzdłuż rzeki.

Muzeum mieści się w oficynie pałacowej, stanowiącej ocalały fragment zespołu pałacowego, powstałego w latach 1775-1781. Jej architektura reprezentuje styl renesansu francuskiego. Jest to efekt jej przebudowy z końca XIX wieku.

W gmachu muzeum możemy obejrzeć dwie wystawy stałe. Pierwsza ma charakter etnograficzny i poświęcona jest lokalnym rzeźbiarzom ludowym. Druga opowiada o bartniczych i pszczelarskich tradycjach Puszczy Kozienickiej.

Strona muzeum

Park otacza zespół pałacowy, z którego w oryginale przetrwała jedynie lewa oficyna, obecnie zajmowana przez muzeum (pozostałe budynki zrekonstruowano w XX wieku).

Warto w nim zwrócić uwagę na cmentarz rodziny Dehnów. Znajduje się tu dziewięć neoklasycystycznych nagrobków. Spoczywa tu m.in. Iwan Dehn, rosyjski generał, generalny budowniczy twierdz w Królestwie Polskim.

Możemy tu także zobaczyć najstarszy świecki pomnik w Polsce, zbudowany w 1535 r. Ma formę obelisku. Upamiętnia narodziny w Kozienicach Zygmunta I Starego.

Kościół został zbudowany w 1869 r. Zwiedzając jego wnętrze warto zwrócić uwagę na rokokowe ołtarze. Cenne są również znajdujące się tutaj obrazy m.in. XVII-wieczny wizerunek Matki Boskiej oraz obraz Świętej Rodziny namalowany przez Wojciecha Gersona w 1888 r. Kościelny dzwon pochodzi z 1564 r.

Jest to starorzecze Wisły. Połączone jest kanałem z Jeziorem Opatkowickim, które ma podobną genezę. Przy południowym brzegu jeziora znajduje się kąpielisko Kozienice. Jest tutaj plaża, a także m.in. wypożyczalnia sprzętu wodnego, park linowy, czy korty tenisowe. Obok działa też kemping.

Jest to sztuczny zbiornik wodny na Zagożdżonce. Jego nazwa pochodzi od działającej tu kiedyś fabryki broni palnej, założonej w 1781 r. (do dziś pozostał po niej jedynie pusty budynek). Jest to popularne miejsce wśród wędkarzy i spacerowiczów.

Jest to wyjątkowo malowniczy, a zarazem bardzo popularny fragment Puszczy Kozienickiej. Osobliwością jest tu zespół obmurowanych piaskowcem źródeł, położonych przy Zagożdżonce. Legenda głosi, że wodę pił z nich sam Władysław Jagiełło.

Występuje tu ponad 200 gatunków roślin, w tym wiele chronionych. Można także zobaczyć ślady działalności bobrów. Dojście do źródeł ułatwiają drewniane pomosty. Zbudowano tu także specjalną platformę widokową, pozwalającą obserwować dzikie zwierzęta.

Udając się do rezerwatu samochód najlepiej zostawić na parkingu przy DW 737. Dojście stąd zajmuje około godziny. Przy parkingu znajduje się pomnik upamiętniający żołnierzy 31 Pułku Strzelców Kaniowskich poległych we wrześniu 1939 r.

Jest to muzeum biograficzne, poświęcone Janowi Kochanowskiemu. Mieści się w klasycystycznym dworze Jabłonowskich.

Można tu zobaczyć wiele pamiątek związanych z poetą (m.in. jego fotel). Zgromadzono również liczne wydania jego dzieł oraz opracowania na temat jego życia i twórczości. W jednej z sal wisi kopia obrazu Jana Matejki, przedstawiającego Jana Kochanowskiego pochylającego się nad zwłokami córki Urszulki.

Obok dworu znajduje się neogotycka kaplica z grobowcami Jabłonowskich i Lubomirskich. Natomiast w otaczającym go parku, w miejscu gdzie kiedyś rosła ukochana lipa poety, znajduje się obelisk z symbolicznym sarkofagiem Urszulki.

Strona muzeum

Jest to prywatne muzeum poświęcone historii Sieciechowa i ziemi sieciechowskiej. Zgromadzono tu eksponaty z różnych okresów: od prehistorii po współczesność.

Ciekawie prezentują się przedmioty i narzędzia, które były dawniej wykorzystywane przez miejscową ludność. Możemy obejrzeć m.in. warsztat tkacki, warsztat szewski, czy też pasiekę. Interesujące są również eksponaty przedstawiające losy tych terenów podczas II wojny światowej.

Strona izby

Kościół zbudowano w XVIII wieku przy istniejącym tu dawniej klasztorze benedyktynów. Po kasacie klasztoru przez pewien czas był opuszczony, zaś później zaczął funkcjonować jako świątynia parafialna.

W jego wnętrzu można zobaczyć rokokowo-klasycystyczną polichromię na ścianach i sklepieniach. Warto także zwrócić uwagę m.in. na pozłacaną szafkową chrzcielnicę, rzeźbiony, barokowy krucyfiks w ołtarzu głównym, czy XIX-wieczne organy. Za prezbiterium fragment wykopaliska ukazuje mury z czasów romańskich.

Zachowała się część dawnych zabudowań klasztornych m.in. pochodzące z XVIII wieku przeorat (obecnie plebania) i pałac opacki (obecnie placówka edukacyjno-wychowawcza).