Wieża została wzniesiona w latach 1693-1700 jako dzwonnica. Nadbudowano ją nad furtą w murach obronnych miasta, prowadzącą do kolegium jezuitów. W latach 1819-1827 wieżę przebudowano w stylu neogotyckim.
Jest to najwyższy punkt staromiejskiej zabudowy Lublina. Znajduje się tu taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta. Można tu też zobaczyć cztery dzwony, w tym największy lubelski dzwon, Marię. Swoją siedzibę ma tutaj Muzeum Archidiecezjalne. Można w nim obejrzeć przedmioty użytku religijnego oraz zabytki sztuki sakralnej.