Kościół zbudowano w XIV wieku i włączono w system miejskich obwarowań. Jest to więc kościół obronny. Już na przełomie XIV i XV wieku został przebudowany. Jednak dopiero w ramach odbudowy po pożarze z 1500 r. powstało odchylone w stosunku do osi nawy głównej prezbiterium. Ta asymetria jest osobliwością na skalę europejską.
Ozdobą świątyni jest kryształowe sklepienie z 1515 r. Ciekawostką są też dwie cele więzienne, znajdujące się w przyziemiu wieży zachodniej. We wnętrzu warto ponadto zwrócić uwagę m.in. na namalowany na tynku krzyż konsekracyjny z 1517 r., ambonę z 1594 r., czy organy z 1721 r.
W latach 1525-1946 kościół służył protestantom. Do II wojny światowej nazywany był kościołem “niemieckim”, w odróżnieniu od znajdującego się obok kościoła “polskiego”. W 1946 r. świątynia powróciła do katolików.
W sezonie letnim z kościelnej wieży można podziwiać panoramę okolicy.
Obok kościoła znajduje się zbudowana w średniowieczu dawna plebania, która przed 1945 r. służyła jako tzw. wdowi dom, gdzie mieszkały wdowy po pastorach z tutejszej parafii.
