Jest to dawna cerkiew, zbudowana jako unicka w 1740 r. Od tego czasu należała do różnych Kościołów. W 1875 r. przejął ją Kościół prawosławny. W 1925 r. przekazano ją parafii neounickiej. W dwudziestoleciu międzywojennym była przedmiotem sporu między neounitami a prawosławnymi. Ostatecznie w 1946 r. została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki.
Najstarsze elementy wyposażenia świątyni pochodzą z XIX wieku. Są to m.in.: obrazy w ołtarzu głównym, znajdujące się w nim rzeźby śś. Piotra i Pawła oraz obrazy w dwóch ołtarzach bocznych.
Obok świątyni znajduje się dzwonnica z 1864 r.