Kościół Zbawiciela zlokalizowany w pobliżu rynku jest jednym z najważniejszych zabytków architektonicznych miasta. Ta ewangelicko-augsburska świątynia, zaprojektowana przez Carla Gottharda Langhansa, znanego również z projektu Bramy Brandenburskiej, została ukończona w XVIII w. Obecny kościół zastąpił wcześniejszą, mniejszą budowlę, która okazała się niewystarczająca dla rosnącej liczby wiernych.
Langhans, urodzony w Kamiennej Górze, stworzył kościół w stylu klasycystycznym z elementami barokowymi. Budynek posiada trzy empory i zachowuje oryginalny wystrój wnętrza, z wyjątkiem wieży, która została przebudowana w XIX w.. Organy kościoła pochodzą z połowy XVIII w. i były konsultowane przez Alberta Schweitzera.
W czasie wojen napoleońskich kościół służył rosyjskim wojskom jako tymczasowa świątynia prawosławna. Przed świątynią stał pomnik upamiętniający wojnę francusko-pruską, który w latach pięćdziesiątych XX w. zastąpiono pomnikiem ku czci Juliana Marchlewskiego. Po upadku komunizmu pomnik ten został usunięty.
Kościół Zbawiciela odgrywał ważną rolę w historii religijnej Wałbrzycha, szczególnie w kontekście Reformacji. Pierwsze nabożeństwa luterańskie odbywały się już w 1525 r., jednak dopiero po zakończeniu wojny trzydziestoletniej ewangelicy mogli swobodnie praktykować swoją wiarę dzięki wprowadzeniu wolności wyznania przez króla pruskiego Fryderyka II.
