Ruiny zamku Stary Książ znajdują się zaledwie kilkaset metrów od słynnego Zamku Książ. Są pozostałością XIII-wiecznej warowni, która na przestrzeni wieków przeszła wiele zmian i przekształceń.
Pierwszy zamek, wzniesiony przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego, był elementem systemu obronnego księstwa. Zamek Stary Książ składał się z głównego budynku i dwóch podzamczy, chronionych przez wały i fosy. Jego strategiczne położenie miało na celu obronę regionu. Jednak po przejściu pod panowanie Korony Czeskiej w 1392 r. i po licznych zniszczeniach, jakie zamek doznał podczas wojen husyckich, stracił on na znaczeniu. W XVIII w. Hans Heinrich VI von Hochberg zlecił architektowi Christianowi Wilhelmowi Tischbeinowi przebudowę pozostałości zamku na romantyczną ruinę. Obiekt zyskał wtedy stylizowane na gotyk elementy.
Podczas II wojny światowej ruiny zamku były miejscem stacjonowania wojsk niemieckich, a później radzieckich. Istnieją hipotezy, że w podziemiach zamku mogły być prowadzone tajne projekty nazistowskie, np. produkcja broni lub inne eksperymenty wojskowe. Wskazuje na to m.in. tajemniczy projekt Die Glocke, który miał być realizowany w okolicach Wałbrzycha.
Dziś ruiny zamku Stary Książ są wkomponowane w krajobraz Książańskiego Parku Krajobrazowego. Odwiedzający mogą podziwiać pozostałości średniowiecznych murów oraz romantycznych elementów dodanych w XVIII wieku.
