To jeden z najbardziej spektakularnych i największych wodospadów na terenie Estronii. Znajduje się na rzece Jägala jõgi obok ujścia do Zatoki Fińskiej. Jest również nazwywany estońską Niagarą. W zimę często pokrywa się warstwą lodową przez co staje się jeszcze bardziej majestatyczny.

Placówka działa od 2006 roku. Przedstawione w niej wystawy skupiają się przede wszystkim na ukazaniu codzienności życia mieszkańców wsi przed wybuchem II wojny światowej. Druga część placówki znajduje się w stodole, gdzie dowiadujemy się więcej o rybołówstwie oraz tkaninach- można utkać swój dywan.

Strona muzeum

Barokowy pałac powstał w 1718 roku z inicjatywy cara Rosji Piotra Wielkiego na cześć jego żony Katarzyny I. To jedyne muzeum w Estonii, gdzie można zobaczyć sztukę wczesno-europejską oraz rosyjską. Stała wystawa obejmuje obrazy, rzeźby, sztukę użytkową (porcelana i szkło) wykonaną w krajach Europy Zachodniej oraz Rosji od XVI do XX wieku. Najstarsze dzieło znajdujące się w ekspozycji to Portret Jana Fryderyka Wielkodusznego dzieła Lucasa Cranacha Starszego.

Strona muzeum

Ten niezwykły betonowy kompleks został wzniesiony z okazji 22. Letnich Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. Architektonicznie przypomina starożytne piramidy. Niestety od 2009 roku nie można już zwiedzać go od środka, jedynie na zewnątrz. Reżyser Christopher Nolan wybrał tę lokalizację do swojego filmu „Tenet”. Amfiteatr pomieści aż 5 tysięcy gości, a hala posiada 3 tysiące miejsc.

Estońskie Muzeum Morskie jest uważane za najpopularniejsze muzeum w Estonii. Znajdziemy je w porcie hydroplanów. Okręt podwodny EML Lembit przyciąga tutaj turystów z całego świata. Jest jednym z niewielu ocalałych łodzi tego typu, które były w użyciu przed II wojną światową. W ekspozycji znalazł się również lodołamacz parowy Suur Tõll oraz ponad 200 innych autentycznych eksponatów.

Strona muzeum

Na skrzyżowaniu ulicy Pikk z ulicą Tolli stoją “Trzy siostry”. Budynki te reprezentują styl gotycki z XIV wieku. Zbudował je zamożny kupiec dla swoich trzech córek. W tych domach kupieckich, gdzie na górnych kondygnacjach znajdował się magazyn obecnie jest hotel. Do dziś zachowały się elementy dźwigów służące do transportowania towarów na najwyższe kondygnacje. Wnętrze domów jest utrzymane w stylu średniowiecznym. Warto zwrócić uwagę, że ostatni budynek nie posiada drzwi.

Estońskie Muzeum Zdrowia znajdziemy na Starym Mieście. Dowiemy się tutaj jak dbać lepiej o swoje zdrowie, a także jak działa nasz organizm. Dzięki naturalnym eksponatom (zabalsamowane oryginalne organy) i nowoczesnym wystawom możemy zajrzeć w głąb naszego organizmu czy przyjrzeć się procesowi starzenia ciała. Na trzecim piętrze jest odwzorowany gabinet z czasów sowieckich.

Strona muzeum

Bramę wzniesiono w XIV wieku. Z ośmiu bram do dziś zachowały się w bardzo dobrym stanie tylko dwie. Idąc na spacer na starówkę będziecie musieli przez nią przejść. Warto udać się również do parku przed bramą, który ze względu na znaną tutaj legendę jest nazywany “Wzgórzem pocałunków”. Ta para, która pocałuje się w tym miejscu nie będzie musiała się troszczyć o szczęście rodzinne, ponieważ przyjdzie ono samo.

Spacerując ulicami rynku warto udać się do nietypowej restauracji III Draakon, gdzie możecie cofnąć się do czasów średniowiecza i zjeść rękami przy zapalonych świecach. Menu nie jest rozbudowane, ale surowy klimat tego miejsca jest naprawdę wyjątkowy. Restauracja znajduje się w gotyckim ratuszu, który jest jedynym zachowanym z tego okresu ratuszem w Europie Zachodniej. Stare Miasto jest wpisane na listę UNESCO. Na rynku znajdziemy wiele kolorowych starych zabudowań.

To apteka, która działa w Tallinie od 1422 roku. Rodzina Burchartów pracowała tutaj przez dziesięć pokoleń do 1911 roku. Jest najstarszą apteką w Europie. To miejsce jest uznawane za serce przemysłu farmaceutycznego. Jeśli interesują was tematy związane z farmacją warto tutaj zajrzeć .

Gotycka świątynia powstała w drugiej połowie XIII wieku. W 1350 roku dobudowano do niej kaplicę w. Jerzego i św. Mateusza. Wnętrze i wyposażenie kościoła jest oryginalne. Ołtarz wykonał Hermen Rode w latach 1478–1481 i stanowi największą wartość tego miejsca. Również praca Bernta Notke z Lubeki “Taniec śmierci” zasługuje na szczególną uwagę. Dziś pełni funkcję muzealną oraz koncertową.

Sobór został wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku dzięki Siergiejowi Szachowskiemu oraz Konstantinowi Tizikowi. Celem budowy świątyni było zwiększenie i upowszechnienie prawosławia na ziemi estońskiej. Był on symbolem rusyfikacji narodu i dlatego po odzyskaniu niepodległości przez Estonię chciano go zniszczyć. Znajduje się tutaj najpotężniejszy dzwon w Tallinie, który waży 15 ton.

Strona soboru

Zamek powstał na terenie Górnego Miasta w 1227 roku. Jego budowę zainicjował Zakon Kawalerów Mieczowych. Należy do najstarszych i największych warowni w Estonii. W późniejszych latach Zakon Inflancki przebudował twierdzę. Dalsze modyfikacje ukształtowały budowlę w stylu barokowym oraz klasycystycznym. Do dziś zachował się mur wraz z wieżą “Długi Herman”, która ma 46 metrów wysokości oraz część muru północnego z dwiema wieżami Landskrona i Pilsztiker.

Muzeum Okupacji i Wolności Vabamu stara się przybliżyć dzieje i życie Estończyków w czasie okupacji sowieckiej i hitlerowskiej aż do momentu odzyskania niepodległości. Stała wystawa “Wolność bez granic” złożona jest z pięciu mniejszych ekspozycji opowiadających o uporze w walce o niepodległość. Część ekspozycji muzealnych jest skierowanych do młodszych turystów.

Strona muzeum

Plac Wolności jest ulubionym miejscem spotkań mieszkańców miasta. Przez lata zmieniał on swoją nazwę. Kiedyś nazywano go Targiem Siana, Placem Piotra lub Placem Zwycięstwa. Obok znajduje się kościół św. Jana, który został wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku. Po drugiej stronie powstała Kolumna Zwycięstwa jako symbol upamiętnienia wojny o niepodległość Estonii.

Pośrodku sosnowego lasu został utworzony skansen w 1957 roku. Na terenie zobaczymy około 80 budynków, które zachowały się w bardzo dobrym stanie (kościół, młyn, wiatraki i domy mieszkalne). Miejsce to przedstawia życie Estończyków w XIX wieku. Wnętrze chat wyposażono w dawne sprzęty codziennego użytku.

Strona skansenu