Wiadukt kolejowy w Bolesławcu to monumentalna budowla inżynierii kolejowej, której długość to 490 m, szerokość 8 m, a wysokość 26 m. Zbudowany z jasnożółtego piaskowca kredowego z kopalni w Dobrej, jest jednym z najdłuższych wiaduktów tego typu w Polsce i całej Europie. Składa się z 35 półkolistych przęseł, wspieranych przez potężne filary. Niektóre słupy wybudowano w formie wież, z których trzy były wykorzystane jako wartownie. 

Niestety, w 1945 r. Niemcy wysadzili główne przęsło wiaduktu. Jednak już 2 lata później, most został odbudowany i przywrócono pełną przejezdność linii.

Przy wiadukcie znajduje się kamper system- bez problemu można dokonać serwisu pojazdu, a nawet zostać tam na noc.

Kolejnym punktem jest pałac Pücklera. Prawdopodobnie już w XVIII w. miejsce to było znanym zajazdem dla podróżujących traktem do Drezna. Pierwotne zabudowania uległy zniszczeniu w 1813 r. podczas bitwy o most na Bobrze. W drugiej połowie XIX w. kupił je hrabia Eduard von Pückler, który był dziedzicem znaczących majątków na Śląsku i Łużycach.

Gospodarzem pałacu był swego czasu nawet Samuel Wollera- właściciel fabryki tekstyliów „Concordia”. Podczas II wojny światowej pełnił funkcję szpitala wojskowego.

Podczas mojej wizyty trafiłem na niefortunny moment, w którym nie mogłem zwiedzić pałacu, ponieważ przenoszono do niego Muzeum Ceramiki ze starej siedziby. Mam nadzieję, że Wam uda się zwiedzić to miejsce.

Historia kościoła Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja sięga XIII w., a obecny budynek powstał w latach 1482–1492. W ciągu wieków przeszedł wiele przebudów i remontów, szczególnie po zniszczeniach spowodowanych najazdami husytów w XV w. i pożarem w 1642 roku. W XVII wieku został przebudowany według zasad baroku.

Architektonicznie, kościół reprezentuje gotycką halę z trójnawowym prezbiterium. Wnętrze zdobią liczne dzieła sztuki np. rzeźbione ołtarze i epitafia. Świątynia była również miejscem przechowywania relikwii.

W roku 1819, na polecenie króla Fryderyka Wilhelma III, został wzniesiony pomnik upamiętniający rosyjskiego marszałka polowego Michaiła Illarionowitscha Kutuzowa, który zmarł w Bolesławcu. Monument ten, ma formę imponującego obelisku, który symbolizuje trwałość i pamięć o zmarłym dowódcy. Otaczają go cztery lwy, które reprezentują męstwo, siłę i zwycięstwo. Jest jednym z symboli miasta, łącząc historię niemieckiego Bunzlau i polskiego Bolesławca.

Niedaleko niego znajdują się mury miejskie, które powstały w latach 1479-80 i składały się z podwójnego pierścienia murów z basztami oraz systemu fos i stawów. Miasto miało trzy bramy: Górną, Dolną i Mikołajską. Podczas wojen napoleońskich mury zostały znacznie zniszczone, a w 1841 roku przekształcono tereny poforteczne w malowniczą aleję spacerową. Dziś najbardziej widoczne ślady dawnego systemu obronnego znajdują się przy ulicach Mickiewicza, Kubika i al. Partyzantów.

Od pomnika kierujemy się w stronę rynku. Jest on położony na skrzyżowaniu historycznych szlaków handlowych- Drogi Królewskiej Via Regia oraz traktu prowadzącego z Czech na północ. Znajduje się na nim ratusz wzniesiony w latach 1524-1535. Łączy style gotycki i barokowy. Wyróżnia go trójskrzydłowa budowa wraz z charakterystyczną wieżą i mansardowymi dachami.

Plac zachował pierwotny układ urbanistyczny, choć zabudowa jest nieco “młodsza”. Kamienice z XVIII, XIX i XX w. i i historyczne karczmy, nadal go otaczają. Głównym elementem krajobrazu Rynku jest Ratusz z wieżą zegarową, a wieczorami atrakcję stanowi interaktywna i efektownie oświetlona fontanna.

Zakłady tekstylne “Concordia” w Bolesławcu mają długą i bogatą historię, sięgającą lat 70. XIX w. Kluczową rolę odegrał w nich Samuel Woller- właściciel przędzalni wełny czesankowej i tkalni w Leśnej. Zainicjował on budowę fabryki na terenach Górnych Młynów. 

Fabryka rozpoczęła działalność w 1873 r., wykorzystując wzorce i surowce importowane z Anglii. Wkrótce stała się jednym z najszybciej rozwijających się przedsiębiorstw w regionie. Po I wojnie światowej fabryka została rozbudowana, a w 1921 r. wzniesiono charakterystyczny budynek z wieżą, który stał się symbolem zakładów “Concordia”. W okresie II wojny światowej fabryka została zaadaptowana na produkcję części lotniczych, a na jej terenie utworzono obóz pracy przymusowej Bunzlau II, gdzie więźniowie pracowali przy produkcji skrzydeł do samolotów. Po wojnie teren zakładów został wykorzystany przez różne przedsiębiorstwa, a obecnie stoi jako zabytkowy gmach, przypominający zarówno swoje świetne czasy, jak i mroczną przeszłość.

Historia ceramiki w Bolesławcu sięga XVIII w., a muzeum prezentuje nie tylko gotowe wyroby, ale także zachowane zabytkowe piece do wypału. Charakterystyczne wzory, takie jak “kwiaty bolesławieckie” czy “motyw guzika”, są niezwykle popularne i stanowią znak rozpoznawczy regionu.

Obiekt stanowi niezwykłą atrakcję dla miłośników rękodzieła i kultury. Umożliwia poznanie historii produkcji ceramiki oraz zobaczenie eksponatów, które odzwierciedlają mistrzostwo rzemieślników. Co więcej, goście mają możliwość zwiedzania manufaktury, gdzie każde naczynie jest ręcznie wytwarzane, a następnie malowane i wypiekane na naszych oczach. Ponadto, muzeum oferuje warsztaty, podczas których możemy spróbować swoich sił w tworzeniu ceramiki przy wsparciu doświadczonych rzemieślników.

Strona muzeum

Perła Żeliszowa to dawny kościół ewangelicki. Budowla wzniesiona w latach 1796–1797 na planie elipsy, posiadała bogato zdobione wnętrze, z drewnianymi emporami i okrągłymi kolumnami oraz unikatowy dach dostosowany do kształtu budynku.

Po II wojnie światowej, gdy miejscowa społeczność ewangelicka opuściła Żeliszów, kościół przestał pełnić swoją pierwotną funkcję. Pomimo prób wykorzystania go na inne cele, np. jako owczarnia czy magazyn, budynek stopniowo popadał w ruinę, tracąc część swojego wyposażenia. Dopiero w 2010 r., twórcy filmu “The Chapel” zwrócili uwagę na tę zapomnianą perłę architektury.

Pałac w Grodźcu, wzniesiony w XVIII w., jest przykładem znakomitej architektury rezydencjonalnej Śląska. W okresie między 1810 a 1815 r. przeprowadzono prace budowlane, które zaowocowały m.in. demontażem muru kurtynowego oraz dodaniem podjazdu z arkadami.

Obecnie, po wielu zmianach właścicieli i użytkowników, pałac został nabyty przez osobę prywatną i nie jest dostępny do zwiedzania. Teren jest teraz ogrodzony, ale budynek widać z drogi.

Zamek Grodziec to miejsce, gdzie przenikają się różne światy- od burzliwych dziejów z udziałem książąt Piastowskich po obecność nazistowskich polityków. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XII w., jednak jego losy pełne są tajemnic. Wzniesiony został na stromym wzgórzu o wysokości 389 m n.p.m., złożonym z bazaltu – skały powulkanicznej. Z czasem stał się imponującą rezydencją gotycko-renesansową na Śląsku. Ostatnim gospodarzem był Herbert von Dirksen- bliski współpracownik Hitlera. Mimo licznych zniszczeń wojennych, prób odbudowy i zmian właścicieli, zamek przetrwał i przyciągał uwagę.

Obecnie zamek oferuje noclegi oraz serwuje tradycyjne dania w swojej kuchni.

Strona zamku