Jezioro Komorze położone na Pojezierzu Drawskim to jedno z piękniejszych miejsc w regionie. Jego powierzchnia wynosi 416,7 ha, a maksymalna głębokość sięga 36 m. Akwen otoczony jest lasami, głównie sosnowymi, a jego linia brzegowa jest bogato rozwinięta, z licznymi cyplami i zatokami. Na jeziorze znajdują się także 4 malownicze wyspy, z których największą jest Wydrza Wyspa.

Obok mamy spory parking, więc można zostać tam na noc, a na drugi dzień popływać np. kajakiem czy rowerem wodnym lub udać się na wędrówkę. Znajdują się tam również zadaszone stoły.

Muzeum Humoru i Absurdu w Uradzu to miejsce, które przenosi w czasy PRL-u, ukazując absurdalny humor tamtego okresu za pomocą kultowych polskich komedii. Powstało z inicjatywy Marka Łukowskiego, który rozpoczął swoją kolekcję od zakupu 7,5-metrowej kukły misia z filmu “Miś”. Eksponaty, które można podziwiać, obejmują nie tylko rekwizyty filmowe, np. gigantyczną słuchawkę z “Kingsajzu”, ale również liczne pojazdy, w tym samochody strażackie, milicyjne oraz motocykle z epoki PRL-u.

Wizyta w muzeum to podróż przez humorystyczne aspekty codzienności w Polsce Ludowej, a także możliwość interaktywnej zabawy, np. nagrania własnej wersji słynnej sceny “łubudubu” z gabinetu Ochódzkiego. Całość ekspozycji jest podzielona na hale wystawowe i plenerowe.

Strona muzeum

Kościół w Barwicach to neogotycka świątynia zbudowana w XIX w. Wykonana z czerwonej cegły, posiada wieżę z trzema tarczami zegarowymi oraz dzwonem. Szczyty budowli są zdobione. Wnętrze kościoła charakteryzuje się drewnianym stropem oraz kolumnami. Możemy tam zobaczyć okna z neogotyckimi witrażami. 

Kościół, pierwotnie ewangelicki, po zakończeniu II wojny światowej stał się miejscem kultu katolickiego. Pierwsza Msza Święta w obrządku katolickim została tu odprawiona w 1945 r. Świątynia posiada także zabytkowe organy, zbudowane w 1863 r. przez znanego szczecińskiego organmistrza B. Grüneberga. Otoczenie kościoła zdobią m.in. pomnik Jana Pawła II oraz pamiątkowy głaz upamiętniający 70-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę.

Pałac w Białowąsie to neogotycka budowla wzniesiona w pierwszej połowie XIX w., która pełniła funkcję siedziby rodów szlacheckich von Glasenapp i von Rittberg. Zamek, zbudowany na planie prostokąta, charakteryzuje się ciekawą bryłą z ostrołukowymi oknami. Wnętrza budynku zachowały eklektyczny styl, obejmujący witraże herbowe oraz salę myśliwską. W otoczeniu pałacu znajduje się malowniczy park krajobrazowy z cennymi, pomnikowymi drzewami, m.in. 700-letnim dębem szypułkowym. Po wojnie pałac stał się własnością państwa, a obecnie jest prywatny.

W pobliżu pałacu znajduje się zabytkowy kościół, który pierwotnie był kaplicą grobową rodziny von Glasenapp, wzniesioną w XVII w. Niestety, krypta została zdewastowana po II wojnie światowej. Wyposażenie kościoła, pochodzące z XVII i XVIII w., zostało przeniesione do innej świątyni w Krosinie, a epitafium Otto Casimira von Glasenapp trafiło do muzeum w Słupsku. 

Stalag Luft IV Gross Tychow był niemieckim obozem jenieckim założonym wiosną 1944 r. Został stworzony z myślą o przetrzymywaniu alianckich lotników zestrzelonych podczas działań wojennych nad Europą. Początkowo funkcjonował jako filia Stalagu Luft III w Żaganiu. W szczytowym momencie przetrzymywano tam ponad 10 000 jeńców, w tym głównie Amerykanów, Brytyjczyków, Kanadyjczyków, Australijczyków, Nowozelandczyków, a także 58 Polaków. 

Pod koniec stycznia 1945 r., w związku z nadciągającym frontem wschodnim, Niemcy zarządzili ewakuację obozu. Chorych lotników przewieziono koleją do Barth, natomiast pozostałych zmuszono do pieszej wędrówki o długości ok. 950 km do obozu w Fallingbostel. Ten tragiczny marsz, trwający ponad 2 miesiące, w którym wielu jeńców zmarło z wycieńczenia, głodu i chorób, przeszedł do historii jako „Marsz Śmierci”.

Dziś miejsce to upamiętniają dwa pomniki. Pierwszy znajduje się przy stacji kolejowej w Podborsku, skąd jeńcy wyruszali do obozu. Drugi, zlokalizowany na terenie dawnego obozu, został odsłonięty w 1992 r. Upamiętnia on wszystkie ofiary obozu, zarówno tych, którzy przeżyli, jak i tych, którzy zginęli podczas marszu ewakuacyjnego.

Kościół Matki Bożej Wspomożenia Wiernych to rzymskokatolicka świątynia parafialna, będąca najstarszą budowlą w mieście. Jej początki sięgają końca XV w., kiedy to została wzniesiona z kamienia polnego. Fundatorami byli członkowie rodów von Kleistów i von Versenów. Trzy stulecia później, kościół został rozbudowany, przedłużono nawę, a także dodano wieżę. Kolejną modyfikacją była dobudowa neorenesansowej kaplicy z kryptą grobową.

W 1870 r. wieża kościoła uległa pożarowi, jednak już w następnym roku została odbudowana, a na jej szczycie umieszczono hełm dwukondygnacyjny z latarnią. W trakcie I wojny światowej 2 z 3 dzwonów zostały przetopione na cele militarne. Wnętrze kościoła kryje cenne zabytki, w tym gotycki tryptyk z XVI w. przedstawiający Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny czy barokowy krucyfiks z XVIII w.

Trygław to największy głaz narzutowy w Polsce. Znajduje się na cmentarzu w Tychowie. Ma imponujące wymiary: obwód wynosi ok. 50 m, a wysokość 7,8 m, z czego aż 4 m są zagłębione w ziemi. Jego szacowana masa wynosi aż 2000 ton. Głaz został przetransportowany przez lodowiec w czasie ostatniego zlodowacenia ze Skandynawii o czym świadczą rysy na jego powierzchni.

Nazwa głazu pochodzi od pogańskiego bóstwa Trygława, czczonego przez dawnych mieszkańców tych terenów, symbolizującego władzę nad ziemią, niebem i światem podziemnym. Według legend, pod kamieniem ukryty jest złoty posążek Trygława. W XIX w. na głazie został postawiony drewniany krzyż z figurą Chrystusa, a obok umieszczono tablicę z napisem nawiązującym do chrystianizacji tych ziem.

Rynek w Bobolicach jest miejscem, które odzwierciedla rozwój miasta, jak i jego liczne trudności. Miasto otrzymało prawa miejskie w XIV w., co zapoczątkowało jego dynamiczny rozwój. Jednak liczne pożary znacząco wpłynęły na wygląd i funkcje rynku. W ich wyniku doszczętnie spłonął ratusz, a wiele budynków, w tym ryglowe kamienice, uległo zniszczeniu. Pomimo odbudowy, kolejne pożary utrudniały jego dalszy rozwój. Obecnie na placu można zobaczyć jedynie kilka domów z XVIII w. oraz słynny kasztanowiec, zwany Bobodziejem.

Nieopodal rynku znajduje się neogotycki Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wzniesiony w XIX w. na miejscu wcześniejszej świątyni, wykonany jest z czerwonej cegły, z charakterystyczną kwadratową wieżą. Pierwotnie kościół należał do Luteran, ale po 1945 r. przeszedł w ręce katolików. Wnętrze świątyni jest trzynawowe.