„Zielony Pałac” to schron związany z działalnością partyzancką Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski” w czasie II wojny światowej. Jego stałymi mieszkańcami była grupa partyzantów pod dowództwem Henryka Grabosza, działająca pod nazwą „Cis”. 

21 marca 1944 r. hitlerowskie siły zaatakowały schron. Warunki pogodowe, w tym gruba warstwa śniegu, działały na niekorzyść partyzantów, uniemożliwiając wystawienie straży. Mimo heroicznego oporu, schron został otoczony podwójnym pierścieniem, co uniemożliwiło skuteczne przebicie się przez linie wroga. W wyniku obławy zginęło kilku partyzantów, w tym Edmund Kroplewski i Józef Mrozik, a pozostali zostali zmuszeni do dalszej obrony.

Walki trwały przez kilka godzin, aż do zmroku, kiedy to pozostała przy życiu grupa zdecydowała się na ryzykowną próbę ucieczki.. Mimo licznych strat, kilku z nich, w tym Grabosz, zdołało wydostać się z oblężenia i ukryć w lasach. Schron został zniszczony przez Niemców po zakończeniu walk. W 2016 r., dzięki staraniom Stowarzyszenia Miłośników Historii TOW „Gryf Pomorski”, został zrekonstruowany.

Pomnik i coroczne obchody upamiętniają Szarżę pod Krojantami, która miała miejsce w pierwszym dniu II wojny światowej. Podczas tej bitwy oddział 18. Pułku Ułanów Pomorskich stawił czoła niemieckiej armii, blokując i opóźniając ich marsz. Choć siły niemieckie były lepiej wyposażone, zwłaszcza w jednostki pancerne, polscy kawalerzyści wykazali się ogromnym bohaterstwem, co pozwoliło na tymczasowe zatrzymanie przeciwnika i umożliwiło odwrót polskim oddziałom.

Bitwa pod Krojantami zyskała symboliczne znaczenie w historii polskiej kawalerii i stała się przedmiotem wielu inscenizacji historycznych. Obchody tej bitwy rozpoczęły się w 1966 r., a ich inicjatorami byli żyjący jeszcze wówczas uczestnicy szarży oraz dyrektor szkoły w Nowej Cerkwi. Odbywają się corocznie w pierwszą niedzielę września, obejmują mszę świętą, składanie kwiatów pod pomnikiem na trasie Chojnice-Czersk, koncerty wojskowej orkiestry oraz widowiskową rekonstrukcję szarży, w której uczestniczą konni rekonstruktorzy, a także pojazdy militarne.

Park Narodowy “Bory Tucholskie” jest miejscem zdominowanym przez bory sosnowe, malownicze jeziora oraz bogatą florę i faunę. Ma ponad 4600 ha powierzchni. Jedną z jego atrakcji jest ścieżka dydaktyczna prowadząca wzdłuż jeziora lobeliowego Wielkie Gacno. Ma ok. 5,6 km długości i jej przejście zajmuje ok. 3 godzin. Trasa pozwala odkryć przyrodę okolicznych jezior i wydm śródlądowych, a także podziwiać charakterystyczną roślinność lobeliową, typową dla takich zbiorników wodnych.

Wielkie Gacno jest przykładem jeziora o czystych, ubogich w substancje odżywcze wodach, co wpływa na specyficzny skład gatunkowy roślin. Wody są kwaśne, co sprawia, że ryby praktycznie w nim nie występują. Na trasie umieszczono kilka przystanków edukacyjnych, które przybliżają np. sukcesja na wydmie czy życie w dziuplach drzew. Jednym z bardziej charakterystycznych punktów trasy jest drewniana kładka nad jeziorem, z której można podziwiać malownicze krajobrazy i bogactwo przyrody Borów Tucholskich.

Punkt widokowy nad Jeziorem Charzykowskim jest położony na północno-wschodnim brzegu akwenu. Oferuje wspaniałe widoki na taflę wody oraz otaczające ją lasy. W niedalekiej odległości znajduje się wygodny parking leśny. Jest to idealne miejsce na relaks- polecam zobaczyć zachód słońca 🙂

Centrum Edukacji Przyrodniczej mieści się w zabytkowym budynku, który niegdyś był siedzibą nadleśnictwa. Znajduje się w nim Muzeum Przyrodnicze, które pozwala zanurzyć się w różnorodność ekosystemów Borów Tucholskich. Ekspozycje prowadzą przez świat torfowisk, lasów, jezior i grzybów, odkrywając przed zwiedzającymi unikatowe aspekty flory i fauny regionu. Przyroda „przemawia” i prowadzi przez tajemnice nietoperzy, ptaków czy ważek, jednocześnie ucząc ekologicznej wrażliwości i odpowiedzialności za środowisko.

Dodatkowo, przy muzeum znajdziemy zagrodę pokazową zwierząt, która umili wizytę najmłodszym gościom 😉

Strona muzeum

Kaszubski Dom Rękodzieła Ludowego w Swornegaciach to miejsce, które pełni funkcję centrum kultury Kaszub. Budynek, wzniesiony na fundamentach dawnej szkoły, nawiązuje do tradycyjnej architektury kaszubskiej, co podkreśla jego drewniana konstrukcja i dach kryty trzciną. W środku mieszczą się sale ekspozycyjne, pracownia plastyczna i ceramiczna, a także punkt informacji turystycznej.

W Domu Rękodzieła możemy nie tylko podziwiać, ale także kupić wyroby lokalnych artystów i rzemieślników. Wystawy prezentują tradycyjne narzędzia używane przez Kaszubów, a także dzieła sztuki – obrazy, rzeźby i fotografie miejscowych twórców. Jednym z ciekawszych elementów kolekcji jest siedemnastowieczna dłubanka, wyłowiona z lokalnych wód. W Domu odbywają się również warsztaty, m.in. ceramiczne, hafciarskie i plecionkarskie. Latem możemy wziąć udział w „czwartkowych wieczorach kaszubskich”, gdzie odbywają się koncerty lokalnych kapel.

Strona domu

Kościół pw. św. Barbary to miejsce będące ważnym punktem na mapie sakralnej Kaszub. Stoi na miejscu starszej, drewnianej świątyni z XVIII w., która została przeniesiona w 1980 r. do Kaszubskiego Parku Etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich. Obecna świątynia została zbudowana na początku XX w. Jej budowa nawiązuje do kaszubsko-pomorskiej architektury- dach jest z czerwonej dachówki, a wieża zwieńczona jest cebulastym hełmem. Wnętrze kościoła zdobią polichromie autorstwa Władysława Drapiewskiego.

Plaża nad jeziorem Karsińskim to idealne miejsce na odpoczynek. Na terenie kąpieliska znajduje się pomost, wydzielona strefa do kąpieli oraz toalety. W sezonie dostępna jest wypożyczalnia sprzętu wodnego.