Budowa kościoła św. Barbary rozpoczęła się w XX w. z inicjatywy Komitetu Budowy Kościoła, któremu przewodniczył inż. Jan Prot, dyrektor Państwowej Wytwórni Prochu. Pierwotnie, miejsce to było znane jako Zagożdżon, ale w latach 30. XX w. przyjęło nazwę Pionki.
Świątynia jest przykładem zmodernizowanego baroku z elementami neorenesansu. Trójnawowy kościół z bogatym wnętrzem posiada ołtarz główny autorstwa Antoniego Chmielewskiego oraz malowidła przedstawiające ewangelistów. W trakcie II wojny światowej, dzwony zostały zniszczone, ale po jej zakończeniu, udało się je odnowić.
