Pałac w Czerniejewie to rezydencja klasycystyczna, której początki sięgają lat 1771-1780. Wzniesiony dla generała Jana Lipskiego, pałac stanowi jeden z najważniejszych zabytków architektury rezydencjonalnej w Wielkopolsce. Budynek wyróżnia się oryginalnym układem przestrzennym, który łączy elementy późnobarokowe z klasycystycznymi, w tym monumentalnym czterokolumnowym portykiem dodanym na początku XIX w. Wokół pałacu rozciąga się rozległy park krajobrazowy, który niegdyś miał cechy francuskiego ogrodu, ale z czasem został przekształcony w romantyczny park angielski.
Historia pałacu jest pełna przemian i remontów. Pod koniec XVIII wieku syn fundatora, Józef Lipski, nadał budowli klasycystyczny charakter, a we wnętrzach pojawiła się sala pompejańska i okazała sala balowa. W latach 1926-1928, za czasów hrabiego Zygmunta Skórzewskiego, pałac przeszedł kolejną przebudowę, podczas której dobudowano wschodnie skrzydło oraz połączono główną rezydencję z oficyną wschodnią za pomocą galerii.
W czasie II wojny światowej pałac został zajęty przez Niemców, co pozwoliło przetrwać zabudowaniom bez większych zniszczeń, choć wnętrza uległy dewastacji. Po wojnie obiekt służył różnym celom, w tym jako dom dziecka, aż do lat 70., kiedy to został przekształcony w centrum konferencyjne.
