Górowo Iławeckie, znane wcześniej jako Landsberg, ma historię sięgającą średniowiecza. W XIII w. obszar ten zamieszkiwało plemię Natangów. Uczestniczyli oni w II powstaniu Prusów przeciw Zakonowi Krzyżackiemu. Miasto zostało założone w 1335 r., kiedy to komtur bałgijski Henryk de Muro nadał osadzie prawa miejskie. Wraz z ich nadaniem, Górowo zyskało na znaczeniu dzięki strategicznemu położeniu na szlakach handlowych.
Przez wieki miasto było świadkiem wielu zniszczeń, w tym pożarów i wojen, a także epidemii, które dotykały mieszkańców. W XVI w. przeszło w ręce prywatne, a jego rozwój przyspieszył, kiedy wprowadzono modernizacje infrastruktury- elektryfikację i budowę gazowni. W czasie II wojny światowej miasto doznało poważnych zniszczeń, a po wojnie stało się miejscem osiedlenia dla przesiedleńców z różnych części Polski oraz z Ukrainy.
Historia ratusza w Górowie Iławeckim sięga XIV w., kiedy to wzniesiono go w stylu gotyckim. Obiekt był wielokrotnie przebudowywany, zwłaszcza po pożarze w XVII oraz w XIX w., co wpłynęło na jej obecny wygląd. Budynek ma prostokątny kształt i piętrową konstrukcję, z charakterystycznym dwuspadowym dachem, zwieńczonym kwadratową wieżyczką, na której znajduje się działający od XVIII w. zegar. Ciekawym elementem jest granitowa płyta umieszczona na ścianie ratusza, która upamiętnia tragiczne wydarzenie z 1686 r., gdy na rynku spalono oskarżoną o czary kobietę.
