Nazywano ją również basztą i została wzniesiona około 1300 roku. Brama kamienno-ceglana ma 13 metrów wysokości. Jest to jedyna zachowana do czasów współczesnych gotycka brama w Gryfinie. Podczas rosyjskiej inwazji spłonęły wszystkie przylegające do bramy zabudowania.

Żeby dostać się do pałacu musimy przejść przez cisową alejkę, a tuż przy wjeździe witają nas dwa lwy umieszczone w bramie wjazdowej. Pałac wybudowano pod koniec XIX wieku. Po wojnie pałacyk był siedzibą wielu stowarzyszeń. Od 1958 roku budynek został przeznaczony oświacie. Dziś jest siedzibą Gryfińskiego Domu Kultury.

Część wniesienia była nazywana kiedyś Wzgórzem Szubienniczym. To właśnie do tego miejsca nawiązuje najbardziej znana gryfińska legenda. Obecnie teren jest bardzo dobrze zagospodarowany i sprzyja romantycznym spacerom o wschodzie słońca.

Kościół powstał najprawdopodobniej w drugiej połowie XIII wieku. Architektonicznie prezentuje styl wczesnogotycki. Ołtarz św. Mikołaja został ufundowany przez przez małżeństwo Henryka i Rikmodę von Hagen w 1323 roku. Po II wojnie światowej wnętrze kościoła ozdobiły polichromie berlińskiego malarza Hansa Seligera. Najstarszą i najznamienitsza ozdobą kościoła jest renesansowa ambona z 1605 roku wyrzeźbiona w piaskowcu.

Gryfino może pochwalić się zmodernizowanym nabrzeżem przy Odrze. To miejsce dla wszystkich tych, którzy chcą zmienić chodź na chwilę środek komunikacji i wypłynąć. Może nie parostatkiem, ale na pewno w piękny rejs. Znajduje się tutaj nabrzeże pasażerskie oraz jachtowe.

To jeden z tych lasów, do których się wchodzi i myśli” Jak to możliwe?” To miejsce przyciąga swoją oryginalnością i magiczną aurą. Idealne miejsce na spacer z całą rodziną oraz na sesje zdjęciowe. Mowa tu o ponad 50 zdeformowanych sosnach posadzonych około 1934 roku. Jednak ich kształt nie jest naturalnym procesem. Zostały one mechanicznie uszkodzone i dzięki temu dziś są zakrzywione do około 90 stopni.

Strona Krzywego Lasu

Województwo zachodniopomorskie zachwyca nas cały czas. Nowe miejsce na mapie to punkt widokowy na Słowiańskiej Górze. Roztacza się stamtąd widok na Dolinę Dolnej Odry. Taras to dwa poziomy: niższy z ławeczkami i wyższy, z którego możemy już swobodnie podziwiać całą okolicę. Dojazd do punktu jest dobrze oznaczony.

To miejsce dobrze zaplanować jako ostatni punkt dnia, ponieważ możemy uchwycić tutaj piękne zachody słońca. Rezerwat został utworzony w 1957 roku. Jest to unikalne miejsce w Polsce, ponieważ tutaj możemy podziwiać naturalne skupisko dębu omszonego. Punkt widokowy nad Wąwozem Storczykowym to nasz cel.