Ten renesansowy zamek zbudowano pod koniec XVI wieku. Nazywany jest Małym Wawelem. Jest najpiękniejszą i najcenniejszą z dawnych rezydencji magnackich. Niegdyś należał do rodziny Leszczyńskich.

Zwiedzanie zamku odbywa się z przewodnikiem. Możemy zobaczyć salę portretową, galerię Tylmanowską, komnaty gościnne, Basztę Falconiego z oryginalnymi zdobieniami na suficie, czy secesyjną kaplicę zamkową. Część wystawowa znajduje się również w zamkowym przyziemiu.

Park zamkowy współtworzą aż trzy założenia ogrodowe: ogród angielski, ogród francuski oraz bukszpanowy ogród włoski. W zamku działają także hotel oraz restauracja.

Strona zamku

Jest to prawdopodobnie jedyne na świecie muzeum, poświęcone słuchowiskom teatru radiowego.

Swoje wystawy mają tutaj słuchowiska pt. “Matysiakowie” i “W Jezioranach”. Historię Teatru Polskiego Radia przybliża ekspozycja pt. “Hulewicz-Kukuła”. Szczególnie intrygująca jest jednak interaktywna wystawa pt. “Sonus ex Machina”. Można na niej poznać barokowe maszyny, służące do wytwarzania efektów dźwiękowych.

Oprócz tego znajdują się tutaj studia nagraniowe, w których można realizować słuchowiska, czy organizować warsztaty.

Strona muzeum

Jest to sztuczne jezioro, które powstało poprzez zalanie wodą z Wisły wyrobiska górniczego. Wyrobisko powstało po odkrywkowej kopalni siarki. Maksymalna głębokość jeziora to 42 metry. Pod tym względem jest to czwarty sztuczny zbiornik w Polsce. Jezioro zagospodarowano na cele rekreacyjne.

Kościół zbudowano w 1706 r. w stylu barokowym. Został ufundowany jednocześnie z przylegającym do niego klasztorem Dominikanów. W ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Dzikowskiej. W prezbiterium warto zwrócić uwagę na nagrobek powstańca styczniowego Juliusza Tarnowskiego. W tylnej części znajduje się ołtarz z kaplicy zamku Dzikowskiego.

Tarnobrzeski rynek z powodu koloru betonowej kostki którą jest wyłożony potocznie nazywany jest Placem Czerwonym. Jeszcze w XIX wieku jego cała zabudowa wykonana była z drewna. Strawił ją pożar w 1888 r. Znajduje się tu pomnik Bartosza Głowackiego, bohatera kosynierów.

Siedzibą muzeum jest zamek Dzikowski. Jego początki sięgają XV wieku. Dawniej była to rezydencja rodziny Tarnowskich.

Zobaczymy tu m.in.: wystawę poświęconą historii zamku, ekspozycję archeologiczną, dotyczącą okolic Tarnobrzegu, czy zbiory ceramiki miechocińskiej, a także malarstwa europejskiego.

Na szczególną uwagę zasługują obrazy oraz rękopisy i białe kruki z tzw. kolekcji Dzikowskiej. Kolekcja ta uległa rozproszeniu podczas II wojny światowej. Muzeum próbuje scalić ją na nowo.

Obecnie możemy zobaczyć tu dzieła m.in. Jacka Malczewskiego, Juliusza i Wojciecha Kossaków, Jana Matejki, czy mistrzów niderlandzkich oraz rękopisy Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, Balladyny Juliusza Słowackiego, czy też najstarszy zachowany odpis Kroniki Polskiej Wincentego Kadłubka.

Strona muzeum

Opactwo ufundowano około 1183 r. Kościół klasztorny konsekrowano w 1207 r. W 1819 r. nastąpiła kasata klasztoru, natomiast kościół dwa lata później stał się świątynią parafialną (obecnie pw. św. Floriana).

We wnętrzu kościoła warto zwrócić uwagę na znajdujący się na przecięciu naw romański zwornik przedstawiający Baranka Bożego, gotyckie polichromie z początku XV wieku, wczesnobarokowy ołtarz główny, czy też ambonę w stylu regencji z około 1730 r.

Z pozostałych zabudowań do dziś przetrwały jedynie: wschodnie skrzydło klasztoru, będące cennym zabytkiem architektury romańskiej oraz dworek opacki (dawny dom przeora klasztoru) z XVII wieku.

Zamek zbudowano w 1633 r. Słynął z wystawnych dekoracji i bogatego wystroju. Zniszczony w czasie potopu szwedzkiego stopniowo podupadał. W 1816 r. zamek został wysadzony. Do dziś ostały się jedynie fragmenty ruin.

Są to ruiny zamku, którego historia sięga XIV wieku. W XVI wieku przebudowano go w stylu renesansowym. Fragmenty budowli, które możemy zobaczyć pochodzą właśnie z tego okresu. Zamek został zniszczony w XVII wieku.