Jest to rekonstrukcja osady z epoki neolitu. Wiele podobnych istniało w tamtym okresie na terenie ziemi sandomierskiej. Jedna z nich znajdowała się nawet niedaleko.

Odtworzono tu siedem obiektów znanych z wykopalisk. Kolejnych siedem zbudowano w stylu tamtej epoki. Można tu spotkać zwierzęta oraz “mieszkańców” osady, którzy chętnie opowiadają o swoim życiu.

Oprócz klasycznego zwiedzania na turystów czekają atrakcje takie jak: strzelanie z łuku, lepienie z gliny, czy praca przy kamiennym żarnie (odbywają się one rotacyjnie).

Strona osady

Zamek wzniesiono w stylu palazzo in fortezza w XVII wieku. Do czasu budowy Wersalu była to największa budowla pałacowa w Europie!

Chociaż jest tylko trwałą ruiną, to z powodu rozmiarów robi ogromne wrażenie. Uwagę zwraca jego symbolika. W zamku okien miało być tyle ile dni w roku, pokoi tyle ile tygodni, wielkich sal tyle ile miesięcy, a cztery narożne baszty miały odpowiadać czterem porom roku. Do zamku przylegały ogrody w stylu włoskim i francuskim.

Co ciekawe zamek właściwie nigdy nie został ukończony, a świetnością cieszył się jedynie przez 11 lat. Często zmieniał właścicieli. W 1655 r. został splądrowany przez Szwedów i nigdy nie odzyskał dawnego blasku. W 1770 r. został spalony przez Rosjan, co przypieczętowało jego upadek.

Choć zamek jest ruiną, to zachowało się aż 90 procent jego murów. Odkrywanie jego tajemnic jest wspaniałą przygodą, a do wyboru mamy aż pięć tras zwiedzania! To także pokazuje skalę budowli.

Strona zamku

Zamek zbudowano w XIV wieku. Był przykładem niewielkiej, średniowiecznej siedziby rycerskiej. Został opuszczony pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku. Do naszych czasów przetrwały: wieża, relikty mostu zwodzonego i wałów kamienno-ziemnych oraz szaniec.

Trasa znajduje się pod opatowskim rynkiem (pl. Obrońców Pokoju). Przy jego wschodniej pierzei uwagę zwraca siedziba władz miasta z przełomu XVI i XVII wieku. Stoi przed nią pomnik poświęcony płk. Ludwikowi Zwierzdowskiemu herbu Topór, jednemu z dowódców powstania styczniowego.

Trasa poprowadzona jest piwnicami i składami. Najstarsze detale, które możemy tu zobaczyć pochodzą z XV wieku. Ma około 500 metrów i trzy poziomy. Można tu także zobaczyć wystawy o tematyce regionalnej. Zwiedzanie trwa 45 minut i odbywa się z przewodnikiem.

Strona trasy

XVI-wieczna Brama Warszawska jest elementem dawnych murów miejskich. Dziś znajduje się tu punkt informacji turystycznej. Zlokalizowana jest tuż obok XII-wiecznej, romańskiej kolegiaty pw. św. Marcina.

Świątynia, zwłaszcza poza sezonem, może być zamknięta. W takiej sytuacji, chcąc zobaczyć jej zabytkowe wnętrze, należy udać się najpierw do wspomnianego punktu informacji turystycznej.

Wnętrze kościoła pokrywa barokowa polichromia. Warto zwrócić uwagę na XVI-wieczne, marmurowe nagrobki rodziny Szydłowieckich. Jej autorami są wybitni włoscy kamieniarze, ci sami, którzy pracowali przy kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.

Znajduje się tu tzw. Lament Opatowski, czyli wykonana z brązu renesansowa płaskorzeźba, przedstawiająca 41 postaci poruszonych śmiercią kanclerza wielkiego koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego. Płaskorzeźba umieszczona jest na cokole jego nagrobka.

Ciekawostką są namalowane na ścianach prezbiterium sceny batalistyczne, przedstawiające słynne polskie wygrane bitwy. Miały one podnosić morale uczestników odbywających się tutaj sejmików.

Zabytkowy kościół zbudowano w 1932 r. w stylu zakopiańskim. Obok jest drewniana dzwonnica. Znajdują się na niej trzy dzwony oraz krzyż z 1881 r., poświęcony ostrowieckim górnikom. Przed świątynią jest pomnik upamiętniający mieszkańców Ostrowca Świętokrzyskiego, zamordowanych w Katyniu oraz w obozach jenieckich w ZSRR.

Kolegiatę zbudowano w XVII wieku w stylu barokowym. Zmierzając do niej przechodzimy przez ostrowiecki Rynek. Warto tu zwrócić uwagę na wymowny pomnik, poświęcony ostrowczanom straconym przez niemieckiego okupanta 30 września 1942 r.

Z kolegiackiej wieży codziennie odgrywany jest hejnał Ostrowca Świętokrzyskiego. Ciekawostką jest, że 7 września 1918 r. mszę świętą odprawił tu wizytator apostolski Achille Ratti, późniejszy papież Pius XI.

Kiedyś działał tutaj browar. Dziś pod jednym dachem funkcjonują najważniejsze instytucje, prowadzące działalność kulturalną w Ostrowcu Świętokrzyskim. Postanowiłem odwiedzić jedną z nich, Biuro Wystaw Artystycznych, a konkretnie zobaczyć wernisaż, pt. “15. Międzynarodowy Jesienny Salon Sztuki”, prezentujący prace polskich artystów tworzących sztukę nowoczesną.

Strona galerii

W muzeum zobaczymy przede wszystkim zabytki związane z wydobyciem i przetwórstwem krzemienia w neolicie i wczesnej epoce brązu. Ponadto to zgromadzone tu artefakty przedstawiają dzieje człowieka w tym rejonie od najstarszych śladów jego bytności po czasy nowożytne.

Szczególnie godne uwagi są eksponaty pochodzące ze stanowisk archeologicznych “Gawroniec” (osiedle kultury pucharów lejkowatych) i “Chmielów Piaskowy” (cmentarzysko kultury przeworskiej).

Wyjątkową atrakcją jest zwiedzanie oryginalnego kompleksu pradawnych kopalni krzemienia pasiastego. Najciekawsza część trasy prowadzi pod ziemią! Dodatkowo można tu zobaczyć niewielki skansen osady neolitycznej.

Strona muzeum