Świder jest uznawany za jedną z ładniejszych rzek Mazowsza. Jego źródła znajdują się w pobliżu Stoczka Łukowskiego, zaś do Wisły wpada przy granicy Józefowa i Otwocka. Warto wiedzieć, że nie jest to naturalne ujście. Zostało sztucznie utworzone w latach 70. XX wieku. Tym niemniej jest to malownicze miejsce. Położone jest w granicach rezerwatu przyrody Wyspy Świderskie. Przy ujściu znajduje się plaża. Przebiega tędy także rowerowy Szlak Kolejowy, stworzony w ramach projektu Velo Otwock.

Ważna informacja: do ujścia nie da się podjechać samochodem. Proponuję zaparkować na pobliskiej stacji benzynowej (przy ul. Nadwiślańskiej) i udać się na krótki spacer.

Plaża położona jest nad Świdrem. W lecie jest tu mnóstwo atrakcji. Warto jednak zajrzeć tutaj także po sezonie. Obok znajduje się wygodny parking. Jeśli więc odpuściliście spacer do ujścia Świdra, to mam dla Was dobrą wiadomość: możecie tutaj kontemplować uroki rzeki bez konieczności pieszej wycieczki.

Szpital rozpoczął działalność w 1908 r. Przeznaczony był dla psychicznie i nerwowo chorych Żydów. Podczas II wojny światowej znalazł się na terenie otwockiego getta. Był to wówczas jedyny szpital psychiatryczny dla Żydów w Generalnym Gubernatorstwie. W czasie likwidacji getta w 1942 r. Niemcy zamordowali część pacjentów szpitala w ramach akcji T4 (skierowanej przeciw osobom chorym psychicznie). Wielu innych trafiło stąd do obozu zagłady w Treblince. Później działał tu ośrodek Lebensborn, w którym na świat mieli przychodzić czyści rasowo Aryjczycy. Po wojnie leczono tutaj gruźlicę, zaś od 1985 r. znów choroby psychiczne, głównie u dzieci. Obecnie szpital jest opuszczony i zrujnowany.

Dom Uzdrowiskowy powstał w 1933 r. Obecnie mieści się tu liceum. Budynek otacza park, którego początki sięgają 1924 r. W parku znajduje się mała tężnia solankowa oraz muszla koncertowa zbudowana w stylu świdermajer. Przebiega tędy także rowerowy Szlak Sosnowy, stworzony w ramach projektu Velo Otwock.

Budynek zbudowano w 1921 r. w stylu świdermajer (czyli nadświdrzańskiej drewnianej architektury letniskowej z przełomu XIX i XX wieku). Budynek otaczał park w stylu angielskim. Jest to jeden z największych domów drewnianych w Europie.

Powstał jako pensjonat. Po rozbudowie funkcjonował jako zakład leczniczo-dietetyczny. Podczas II wojny światowej mieścił się tu szpital dla niemieckich żołnierzy. Po wojnie budynek pełnił różne funkcje. Obecnie mieści się tutaj m.in. klinika ortopedyczna, restauracja i kawiarnia.

Cmentarz założono na początku XX wieku. Wśród pochowanych tutaj osób jest wielu pacjentów i kuracjuszy otwockich szpitali i sanatoriów, o czym świadczą inskrypcje na płytach nagrobnych. Podczas II wojny światowej cmentarz został zdewastowany przez Niemców. Po wojnie wciąż popadał w ruinę. Do dziś przetrwało tu około 900 macew.

Ośrodek znajduje się tuż obok rezerwatu przyrody Na Torfach im. Janusza Kozłowskiego, a mieści się w ponad stuletnim budynku leśniczówki. Organizowane są tutaj różne zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży. Ponadto można tu zobaczyć wystawę poświęconą miejscowej przyrodzie oraz ekspozycję etnograficzną o kulturze regionu kołbielskiego. Obok ośrodka znajduje się sztuczne jezioro Torfy, a także przebiega kilka szlaków pieszych.

Jest to część linii umocnień Przedmościa Warszawskiego, którego budowa rozpoczęła się w 1915 r. Od tego czasu fortyfikacje były wielokrotnie przebudowywane. Punkt oporu Dąbrowiecka Góra zbudowany został przez Niemców w 1940 r.

Składa się z dwóch schronów: obserwacyjnego artylerii typu Regelbau 120a i bojowego typu Regelbau 514. Pierwszy z nich jest największym schronem wybudowanym przez Niemców na linii Przedmościa Warszawskiego. Grubość jego ścian dochodzi nawet do 2 metrów!

Przeprawa łączy Karczew z Gassami. Jeśli będąc w Karczewie chcecie dostać się na drugą stronę Wisły, to prom jest najlepszym wyborem. Alternatywą są mosty w Górze Kalwarii lub w Warszawie. Przeprawa czynna jest od kwietnia do listopada.