Pałac ufundował Jan Stanisław Bykowski na początku XVII wieku. Początki założenia jednakże sięgają najprawdopodobniej czasów wcześniejszych. Ich reliktem wydaje się być środkowa część budynku o czym mogą świadczyć zachowane do dzisiaj średniowieczne otwory strzelnicze.

Kiedy majątek przejął ród Wężyków, rezydencja zaczęła podupadać, a zostało to zauważone i opisane przez Juliana Ursyna Niemcewicza. Mimo, że nad pałacem nikt się za bardzo nie roztkliwiał, to przetrwał on do dnia dzisiejszego będąc obecnie siedzibą Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego.

Początki cerkwi prawosławnej w Piotrkowie wiążą się z… Grekami. Pod koniec XVIII wieku do Polski zaczęli napływać kupcy greccy z Macedonii uciekający przed Turkami. Część z nich osiedliła się w Piotrkowie i założyła parafię prawosławną. Pierwsza cerkiew znajdowała się w kamienicy Grabowskich, zaś drugą wybudowano przy obecnej ulicy Słowackiego w latach 1844 – 1847.

Posiada ona piękny ikonostas sprowadzony z Petersburga i kilka ciekawych XIX wiecznych ikon pisanych przez Wasiljewa.

Obok cerkwi wznosi się imponujący gmach sądu postawiony na początku XX wieku według projektu Feliksa Nowickiego.

W czerwcu 1625 roku, na Łysej Górze, jak wówczas nazywano ten teren, stanął pierwszy – drewniany kościół bernardynów w Piotrkowie. Siedemnaście lat później dokonano konsekracji świątyni murowanej wybudowanej w stylu barokowym. Natomiast w 1643 roku wyświęcono wzniesiony tuż obok klasztor.

Do czasu potopu szwedzkiego założenie rozwijało się bardzo prężnie. Wojna z armią Karola Gustawa doprowadziła do pierwszych poważnych jego uszkodzeń i kradzieży kościelnego mienia. Kolejne nastąpiły po kasacie klasztoru w 1864 roku. Bernardyni musieli opuścić klasztor w nocy z 27/28 listopada, a sam kościół pozbawiony troskliwego właściciela zaczął niszczeć.

Bernardyni wrócili do założenia dopiero w roku 1922 rozpoczynając nowy rozdział w jego dziejach.

Vabank i Kwinto? Tu nie ma przypadku… Właśnie z tego miejsca filmowy Kwinto patrzył na Bank Kramera…

Mimo, że stojące przy rynku kamienice mają wygląd klasycystyczny, to sam układ piotrkowskiego forum sięga średniowiecza. Niestety, Piotrków był wielokrotnie niszczony przez pożary, co powodowało zmiany w outficie budynków.

Spacerując po rynku możecie podziwiać piękne, kolorowe kamieniczki o nazwach wskazujących na ich historyczne konotacje. Czekają na Was „Wójtowska“, „Ormiańska“, „Pałac Przyłuskich“, „Poczta Królewska“, „Szynk Wierzbicza“, czy też „Pałac Królowej Bony”, w którym kilkukrotnie miała zatrzymywać się władczyni wraz ze swoim legendarnym skarbem.

W centralnym punkcie placu znajduje się miejsce, w którym jeszcze w połowie XIX wieku stał Ratusz Miejski wybudowany w XV wieku. To prawdopodobnie w nim rodziły się podstawy systemu sądowniczego Rzeczypospolitej. Przyjmuje się, że obradował tu Trybunał Koronny, czyli sąd najwyższy dla szlachty, rozstrzygający sprawy z terenów Wielkopolski i Mazowsza. Ratusz rozebrano w 1867 roku z rozkazu rosyjskiego gubernatora Kochanowa.

Piotrkowska Fara sięga korzeniami czasów średniowiecza i jest to jeden z najważniejszych kościołów Rzeczypospolitej. Tutaj bowiem przez wieki przyjeżdżali najważniejsi ludzie w kraju i podejmowali ważkie decyzje dotyczące funkcjonowania Państwa. Tutaj organizowano synody. Tutaj obradował Sejm Rzeczypospolitej, na który ściągali królowie Rzeczypospolitej.

Z kościołem związanych jest także wiele legend, a bohaterem jednej z nich jest Kazimierz Jagiellończyk. Tak się złożyło, że Piotrowiczanie, chcąc odwdzięczyć się królowi za nadanie ich miastu tak wysokiego statusu, postanowili codziennie bić w dzwony dziewięć razy, aby uczcić poległych w 1444 roku pod Warną. Pewnego razu, kiedy królewicz Kazimierz przyjmował komunię, dzwon św. Jakuba odezwał się sam z siebie. Zdarzyło się tak tylko raz i tylko wtedy.

Ponieważ Piotrków był miejscem obrad sejmowych, to król Zygmunt Stary chciał, aby wybudowano dla niego siedzibę na czas posiedzeń. W 1519 roku zakończono stawianie budynku, chociaż po dziś dzień trwają dyskusje nad tym, czy jest to bardziej wieża, czy też zamek.

Rezydencję postawiono na terenie Wielkiej Wsi. Siedzibę królewską otaczała fosa oraz inne zabudowania jak dom poselski wraz z salą obrad, czy też budynek senatu.

Na przestrzeni wieków zamek pełnił różne funkcje. Obecnie znajduje się w nim muzeum prezentujące około 17 tysięcy eksponatów z zakresu archeologii, historii, etnografii i sztuki.

Strona muzeum

Tuż obok zamku stoi budynek Małej Synagogi ufundowanej przez Herszta Piotrkowera w 1775 roku. Co ciekawe teren na którym bożnicę wzniesiono jest tym samym terenem Wielkiej Wsi, na którym ponad 200 lat wcześniej obradował polski sejm i senat, a który w XVIII wieku nazywano Żydowskim Miastem Piotrkowem.

Kilkanaście lat po wybudowaniu Małej Synagogi powstała Synagoga Wielka, obok której ulokowano żydowski cmentarz, gdzie w czasie II Wojny Światowej dokonywano egzekucji Żydów z piotrkowskiego getta założonego jeszcze w 1939 roku. Było to pierwsze getto na ziemiach polskich.

Po wojnie synagoga została odbudowana. Obecnie mieści się w niej Archiwum Państwowe.

Chociaż pałac powstał w latach 1768 – 1773 z myślą o biskupach kujawskich i miał pełnić funkcje letniej rezydencji, to rolę tę sprawował jedynie 45 lat. Już w roku 1818 przejęła go Komisja Rządowa Wojny Królestwa Polskiego.

W swej ponad 200 letniej historii pałac gościł inwalidów wojennych, połecki pułk piechoty, junackie hufce pracy, Wyższą Szkołę Gospodarstwa  Wiejskiego, Dom Dziecka, Liceum Pedagogiczne, a obecnie ulokowano w nim Zespół Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Ta jedna z najwspanialszych późnobarokowych magnackich rezydencji składa się z pałacu, dwóch oficyn, pomieszczeń gospodarczych, kordegardy, dziedzińca paradnego oraz parku pałacowego i stoi na tzw. „Biskupiej Górce”.

Jak na centrum historyczno – edukacyjne przystało miejsce to nie tylko pozwala zobaczyć jak kiedyś funkcjonowała straż pożarna, czym jeździła i jakim sprzętem się posługiwała, ale także można tych rzeczy doświadczyć. Niewątpliwą atrakcją dla wszystkich fanów pożarnictwa jest możliwość wejścia do strażackich wozów.

W muzeum wystawiono także eksponaty etnograficzne, oldskulowy sprzęt AGD oraz rękodzieło i sztukę ludową.

Strona centrum