„Kwaśne wody o cudownej mocy” – tak kiedyś określano wody mineralne w Piwnicznej. W 1885 roku przybył w te okolice dr Juliusz Korwin Gąsiorowski ze Lwowa i sprawił, że oficjalnie sprawdzono skład chemiczny miejscowych źródeł udowadniając tym samym ich lecznicze właściwości. Od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w dziejach miasta, które stało się uzdrowiskiem. Wybudowano pijalnię wód oraz stworzono park zdrojowy. Z czasem pijalnia rozszerzyła swoją działalność i z czysto konsumpcyjnej stała się artystyczną. Można tutaj nie tylko napić się leczniczych wód, ale także wziąć udział w organizowanych w tym miejscu wystawach, koncertach czy przedstawieniach. Pijalnia położona jest nad rzeką, a na pobliskim parkingu można zatrzymać się na noc.

W placówce zgromadzono największą kolekcję nart w Polsce w skład której wchodzą m.in. narta górska z XIX wieku z Norwegii, narta Adama Małysza, czy nawet narta syberyjska z XVIII stulecia. Poza tym muzeum eksponuje zbiory związane z Góralami Nadpopradzkimi zwanymi inaczej Góralami Sądeckimi Czarnymi. Tę grupę etnograficzną wyróżniają ciemnobrązowe, unikalne stroje męskie. Co więcej w muzeum znajdziecie też rozmaite materiały dotyczące historii Piwnicznej.

Strona muzeum

Rynek w Piwnicznej zachował swój czworoboczny układ od początków lokacji miasta. W przeważającej mierze jest on otoczony domami mieszczańskimi z XIX stulecia. Przy Rynku stoi również XIX wieczny ratusz będący obecnie siedzibą Urzędu Miasta. Środek placu zajmuje studnia z 1913 roku stanowiąca rekonstrukcję swojej poprzedniczki z 1801 roku, która niestety spłonęła w pożarze w latach 70-tych XIX wieku.

Odwiedzających rynek w Piwnicznej wita Danuta Szaflarska spoglądająca nań ze ściany Miejskiego Ośrodka Kultury. Aktorka przyszła bowiem na świat właśnie w tym mieście. Mimo, że jej życie obfitowało w dramatyczne wydarzenia, nigdy nie traciła pogody ducha i niesamowicie ciepłego uśmiechu.

Do parku prowadzą ścieżki rekreacyjne urozmaicone drewnianymi schodami oraz specjalnymi poręczami. Na szczycie wniesienia znajduje się aranżacja historyczna. Zobaczycie tutaj m.in. rekonstrukcję okopów z II WŚ.

Z niewielkiej wieży obserwacyjnej można podziwiać okolicę, a na wychodni skalnej umieszczono platformę widokową.

UWAGA: aby udać się na spacer do parku zostawcie kampera na parkingu w mieście, gdyż przy samych skałkach bardzo trudno jest znaleźć miejsce dla auta.

Wodospad ma wysokość ok. 4 metrów i jest zlokalizowany na potoku Czercz. W chwili obecnej próg rzeczny obudowany kamieniami. Zarówno dojazd do tego miejsca, jak i dojście jest niezwykle proste.

Zbudowano ją w 1821 roku w stylu łemkowskim. Początkowo była to cerkiew grekokatolicka. Po II WŚ Łemków przesiedlono, a świątynia została przejęta przez kościół katolicki. Jest to jeden z najcenniejszych sakralnych zabytków Sądecczyzny.

Wewnątrz świątyni można podziwiać niesamowitą ornamentykę oraz XIX wieczny bogaty ikonostas. Przepiękna barokowo – klasycystyczna polichromia pokrywa ściany i sufit świątyni.

To jedyne takie miejsce w Polsce!

Łopata Polska i towarzysząca jej od północy Łopata Słowacka to nic innego, jak podwójne zakole Popradu wzdłuż którego na tym odcinku ustanowiono granicę państwową między Polską, a Słowacją. Dlatego też jest to także jedyne miejsce, w którym Polska ze swoim południowym sąsiadem graniczy od północy.

Wzdłuż Popradu wiedzie interesująca ścieżka ornitologiczna o długości ok 3km. Warto się nią przespacerować zarówno dla pięknych widoków, jak również, aby pogłębić wiedzę o ptakach zamieszkujących ten obszar. Ścieżka rozpoczyna się na wysokości przedwojennego, modernistycznego sanatorium „Wiktor” w Żegiestowie reklamującym się jako najmniejsze uzdrowisko w Polsce o najczystszym powietrzu.

Ciekawostką wartą odnotowania jest także fakt, że nad Łopatami przebiega korytarz powietrzny dla samolotów. Powstał on jeszcze w czasach kiedy awiacja raczkowała, a piloci posługiwali się mapami. Szukano wówczas charakterystycznych orientacyjnych punktów naziemnych według których można było nawigować. Czasy się zmieniły, samoloty zwiększyły pułapy i sposoby nawigacji, ale korytarz pozostał.

Z powodu braku wystarczającej ilości danych źródłowych, trudno jest dokładnie określić czas powstania zamku w Muszynie. Powszechnie uważa się, że warownię wzniesiono w XIII wieku. Niestety, z powodu błędów budowlanych część założenia zawaliła się w roku 1455. Trudności związane z szybką odbudową zamku sprawiły, że stał się on łatwym celem podczas wojny polsko – węgierskiej, która wybuchła na tych terenach w latach 70-tych XV wieku.

Przywracanie świetności warowni zajęło sporo czasu. W międzyczasie zmieniły się epoki. Z tego powodu odrestaurowany w XVI wieku renesansowy zamek, zagospodarowano zupełnie inaczej.

Być może założenie górowałoby nad Muszyną po dzień dzisiejszy imponując swą wielkością, gdyby nie fatalny w skutkach potężny pożar. Na przełomie XVI i XVII wieku strawił on zamek niemal doszczętnie. Powstała ruina, którą odbudowano już w stopniu bardzo szczątkowym. Z czasem założenie zupełnie straciło znaczenie i powoli niszczało. W końcu zarósł je las.

Dopiero wiek XXI przyniósł zmiany. Miłośnicy zamku w Muszynie postarali się o to, aby warownię odbudować korzystając z archiwalnych planów. Zamek jest czynny dla zwiedzających w sezonie.

Strona zamku

…zwane inaczej Ogrodami Zmysłów. Pełnią funkcje terapeutyczne, relaksacyjne, edukacyjne i są świetnym sposobem na spędzenie czasu dla całej rodziny bez względu na wiek, czy stopień sprawności. Oddziałując na poszczególne zmysły stymulują organizm wprawiając go w lepszy nastrój.

Muszyńskie ogrody podzielone są na następujące strefy: zdrowia, zapachu, smaku, dźwięku, dotyku, wzroku, baśni i legend o Muszynie oraz Afrodyty, czyli miłości. W tej ostatniej nowożeńcy mogą posadzić rajską jabłonkę będącą symbolem ich uczucia.

Jeśli odwiedzicie park na przełomie marca oraz kwietnia, to macie duża szansę na zobaczenie olbrzymich krokusowych dywanów pokrywających ogrodowe przestrzenie.

Państwo Muszyńskie, albo inaczej Klucz Muszyński jest historyczną krainą powstałą w XIV wieku, należącą do biskupów krakowskich i jako takie cieszyło się dość dużą autonomią. Miało własną administrację, sąd i wojsko. Funkcjonowało do pierwszego rozbioru Polski.

W muzeum zobaczycie m.in. różne pamiątki i artefakty związane z historią Państwa Muszyńskiego, izbę mieszczańską, gabinet starosty czy też kuchnię łemkowską oraz inne przedmioty związane z tym tajemniczym ludem europejskim.

W XV wieku nastąpiła tzw. kolonizacja wołoska w wyniku której m.in. okolice Muszyny zostały zasiedlone przez przybyszów najprawdopodobniej z Bałkanów. Z czasem zaczęto nazywać ich Łemkami, gdyż bardzo często używali słowa „łem”.

Strona muzeum

Rynek w Muszynie powstał w okresie lokacji miasta. Ma nieregularny, trójkątny kształt. Obecna zabudowa okołorynkowa jest z kolei dość nowa. Niestety nie zachowało się zbyt wiele zabytkowych kamieniczek. Warto jednak zwrócić uwagę na powstałe na przełomie XVIII i XIX wieku kapliczki św. Floriana oraz św. Nepomucena, jak również przyjrzeć się bliżej ratuszowi. Sam jego budynek powstał bardzo niedawno, bo w latach 2019 – 2021, ale wzniesiono go na kilkusetletnich piwnicach pamiętających czasy średniowiecza. Pod ratuszem możecie zwiedzić ekspozycję średniowiecznych narzędzi tortur, zobaczyć uwięzionego tam rabusia oraz towarzyszącą mu ostatnią muszyńską czarownicę, której historię poznacie w Ogrodach Sensorycznych.

Aby poczuć atmosferę galicyjskiego miasteczka warto z rynku skręcić w ulicę Kościelną wzdłuż której stoją kamieniczki z XIX i XX wieku. Wiele z nich wyposażonych jest w charakterystyczne bramy wjazdowe prowadzące do sieni.