Pierwszy kościół, który zobaczymy to świątynia pw. św. Jana Nepomucena. Ta neogotycka budowla została wzniesiona w XIX w. Inicjatorem budowy był ks. Jan Szadowski, który walczył o utrzymanie języka polskiego w szkołach. Budowla jest orientowana, murowana z czerwonej cegły. Posiada prostokątny plan. Od strony zachodniej znajduje się kwadratowa wieża zwieńczona ceglanym szpicem. Dach jest dwuspadowy, a na fasadach widoczne są schodkowe szczyty z blendami. Wnętrze świątyni jest przykryte stropem na drewnianych podciągach.
Wiele elementów wyposażenia kościoła pochodzi z czasów jego budowy. Ołtarz główny oraz boczne, ambona, chrzcielnica i prospekt organowy są przykładami neogotyckiej sztuki sakralnej. W kościele znajdują się także witraże wykonane w latach 60. XX w. przez Stanisława Powalisza z Poznania, z których jeden przedstawia patrona świątyni, św. Jana Nepomucena.
Drugi obiekt, który mieści się bliżej głównej drogi to dawna świątynia luterańska, której projekt powstał w berlińskiej pracowni Karla Friedricha Schinkla w XIX w. Została wzniesiona na miejscu wcześniejszego, drewnianego kościoła z pierwszej połowy XVIII w., który rozebrano w 1819 r.
Kościół reprezentuje styl neoromański. Budynek jest murowany, o prostokątnym planie. Od strony zachodniej znajduje się wieża wzniesiona na planie kwadratu, z dwoma rzędami okien zamkniętych pełnym łukiem. Korpus nawowy nakryty jest dwuspadowym dachem. Na szczycie wieży znajduje się kuty z blachy orzeł umocowany na miedzianej kuli, który pochodzi ze starej świątyni.
Pierwotne wyposażenie kościoła obejmowało drewnianą barokową ambonę, ołtarz oraz chrzcielnicę w stylu empire z XIX w. Wnętrze było również ozdobione barokową rzeźbą Anioła Chrzcielnego z ok. 1720 r.
