Zamek Książ jest jednym z najważniejszych i największych tego typu obiektów naszym kraju. Położony w otoczeniu malowniczego Książańskiego Parku Krajobrazowego, jest trzecim co do wielkości zamkiem w Polsce, zaraz po Zamku w Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu.
Historia obiektu sięga XIII w., kiedy to, według legend, pierwszy warowny gród został wzniesiony przez rycerza o imieniu Funkenstein na polecenie księcia Henryka I Ptasznika. W ciągu wieków pałac przechodził z rąk do rąk, będąc świadkiem licznych konfliktów, przebudów i modernizacji.
Zamek Książ posiada ponad 400 pomieszczeń. Jego strategiczne położenie sprawiało, że był kluczowym punktem obronnym na Śląsku. Podczas wojen husyckich, przechodził przez ręce różnych właścicieli, w tym rycerzy i burgrabiów, aż do końca XIV w., kiedy to stał się własnością króla Czech. W kolejnym wieku obiekt był wielokrotnie oblegany, a jego charakter z obronnego zmieniał się na bardziej mieszkalny.
Rodzina Hochbergów, która zarządzała zamkiem od 1509 r. aż do konfiskaty przez nazistów w 1941 r., znacząco przyczyniła się do jego rozwoju. Obiekt przechodził liczne przebudowy, zmieniając swój styl na renesansowy i barokowy. W XIX w., Jan Henryk XI von Hochberg rozszerzył zamkowe posiadłości, wspierając liczne inicjatywy społeczne i kulturalne.
Podczas II wojny światowej, pałac został przejęty przez władze III Rzeszy i przekształcony w jedną z kwater Hitlera, co doprowadziło do znacznych zniszczeń jego wnętrz. Po wojnie, zamek był plądrowany i niszczony, a dopiero w latach 50. XX w. rozpoczęto prace konserwatorskie.
