Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to zabytek sakralny, którego historia sięga XII w. Początkowo zbudowana w stylu romańskim przez kanoników regularnych sprowadzonych na ziemie polskie przez księcia Bolesława Krzywoustego. Świątynia przeszła liczne przebudowy i restauracje, które nadały jej charakterystyczny, późnobarokowy wygląd.
Zachowane fragmenty romańskiej budowli, tj. potężne kolumny i kamienne płyty nagrobne, wciąż świadczą o pierwotnym stylu. W XVIII w., dzięki staraniom opata Michała Kosmowskiego, kościół przeszedł gruntowną przebudowę, zyskując m.in. monumentalną kopułę nawiązującą do bazyliki św. Piotra w Rzymie. Dodatkowo, wyposażenie wnętrza zyskało barokowy wystrój, w tym freski autorstwa Franciszka Smuglewicza.
W trakcie II wojny światowej bazylika została zniszczona przez Niemców, którzy zamienili ją w magazyn wojskowy, a później spalili. Po wojnie rozpoczęto jej odbudowę, której finalny efekt stanowi wierna rekonstrukcja zarówno architektury, jak i wnętrz.
