Pierwotny kościół św. Jana Chrzciciela wzniesiono w stylu gotyckim w latach 1360 – 1370 z fundacji Kazimierza Wielkiego. W wiekach późniejszych dobudowano boczne kaplice. Całość przebudowano w stylu neogotyckim na początku XX wieku.
Pozostałością dawnego kościoła jest północna ściana nawy z kaplicą różańcową i wieżą, kaplica Kochanowskich oraz prezbiterium. W zewnętrzne ściany budynku wbudowano tablice grobowe pochodzące z przykościelnego cmentarza. Najstarsza z nich jest datowana na rok 1774.
W sąsiedztwie Fary już w XIV wieku rozlokował się zgrabny Ryneczek. Jego wymiary, wyznaczone w czasach kazimierzowskiej lokacji, nie zmieniły się do czasów obecnych i wynoszą 82 na 112 metrów. W poszczególnych pierzejach placu rozrosły się ciekawe budowle z przeszłością, wśród których na szczególną uwagę zasługuje tzw Dom Gąski (nr 4) i Dom Esterki (nr 5). O ile ten drugi został ze względu na zły stan techniczny wyburzony podczas wojny, a następnie zrekonstruowany, o tyle historia Domu Gąski jest nieprzerwana od czasu swego zarania, czyli od wieku XVII. Podobno nocował w nim sam król Szwecji Karol Gustaw.
Rynek dawnego Miasta Kazimierzowskiego, jak przystało na porządne serce miasta, był świadkiem wielu wydarzeń. Obozowały na nim wojska szwedzkie i rosyjskie. Dokonywano tu egzekucji obrońców Rzeczypospolitej, ale też entuzjastycznie witano wielkich polskich wodzów, czyli Tadeusza Kościuszkę i ks. Józefa Poniatowskiego.
