Zamek w Ostródzie, będący dawną warownią krzyżacką, usytuowany jest nieopodal wschodniego brzegu Jeziora Drwęckiego. Początkowo, po 1270 r., na wyspie utworzonej przez ramiona rzeki Drwęcy powstał drewniany dwór rycerski otoczony palisadą. Dopiero w XIV w. komtur Günter von Hohenstein rozpoczął budowę murowanego zamku na planie kwadratu, typowego dla siedzib zakonnych pełniących funkcje zarówno administracyjne, jak i klasztorne. Obiekt składał się z 4 skrzydeł otaczających wewnętrzny dziedziniec, z bramą wjazdową i mostem zwodzonym od strony zachodniej. Parter mieścił pomieszczenia gospodarcze, pierwsze piętro – mieszkalne i reprezentacyjne, w tym kaplicę zamkową, a najwyższe piętro pełniło funkcje obronne. W XIV wieku zamek był zaopatrzony w broń palną, co podkreśla jego znaczenie militarne w regionie.
Zamek przeżył liczne zniszczenia, w tym najazd litewski w 1381 r. oraz odbudowy. Po bitwie pod Grunwaldem, zamek krótko znajdował się w rękach polskich. W późniejszych wiekach zamek zmieniał swoje funkcje, stając się siedzibą starostwa po 1525 r., a następnie pełniąc różne role administracyjne i mieszkalne. Po pożarze w XVIII w. część zamku została rozebrana, a pozostałe skrzydła odbudowano do wysokości pierwszego piętra. Podczas II wojny światowej zamek ponownie uległ zniszczeniu, a jego restauracja rozpoczęła się dopiero w latach 70. XX w. Obecnie zamek jest siedzibą muzeum i biblioteki.
Muzeum w Ostródzie posiada wystawy stałe, prezentujące historię Ostródy i okolic oraz ekspozycję poświęconą pobytowi Napoleona Bonaparte w 1807 r. Oferuje również warsztaty edukacyjne dla różnych grup wiekowych oraz organizuje liczne wydarzenia kulturalne na zamkowym dziedzińcu.
