Jest to dawna greckokatolicka cerkiew zbudowana pod koniec XVIII wieku. Obok cerkwi stoi drewniana dzwonnica z XIX wieku. W pobliżu znajduje się także stary, cerkiewny cmentarz. W 1971 r. świątynia została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. Obecnie pełni funkcję kościoła parafialnego.

Jest to tzw. deskal, czyli mural namalowany na drewnianym budynku. Arkadiusz Andrejkow tworzy je w ramach projektu pt. “Cichy memoriał”. Większość powstała w podkarpackich wsiach. Artysta inspiruje się starymi fotografiami dawnych mieszkańców tych miejscowości. Ten deskal przedstawia pochodzących z Grecji rodziców obecnych właścicieli budynku.

W 1951 r. dokonano korekty granicy między Polską a ZSRR. Był to efekt znalezienia się naszego kraju w radzieckiej strefie wpływów i uzależnienia od silniejszego sąsiada. Polska straciła wówczas zakole Bugu zasobne w węgiel kamienny i żyzne gleby. “Zyskała” natomiast obszar z ubogimi glebami i takimiż złożami ropy naftowej w rejonie Ustrzyk Dolnych.

Konsekwencją korekty granicy była akcja przesiedleńcza o kryptonimie “H-T” (nazwana tak od pierwszych liter stolic wysiedlanych powiatów: Hrubieszów i Tomaszów). Izba pamięci dokumentuje dramatyczne losy przesiedleńców, którzy z dnia na dzień musieli odnaleźć się w nowych realiach w trudnym do życia, górskim terenie.

Strona izby

Muzeum mieści się w młynie zbudowanym w 1925 r. Jest jedynym w Polsce, w którym poznamy kompletne linie do czyszczenia i mielenia zboża w młynie z nowoczesnym napędem.

Możemy tu obejrzeć pochodzące z XIX wieku maszyny używane w młynarstwie. Najcenniejszym eksponatem jest gniotownik walcowy z lat 30. XIX wieku, jeden z najstarszych w Europie. Warto także zwrócić uwagę na mlewniki walcowe, czy też odsiewacze ramowe.

Wystawa plenerowa obok młyna prezentuje dawne maszyny rolnicze, wykorzystywane w gospodarstwach w XIX i XX wieku.

Strona muzeum

Jest to dawna cerkiew greckokatolicka, której budowa rozpoczęła się w połowie lat 30. XX wieku. Przerwał ją wybuch II wojny światowej, po której Hoszów do 1951 r. znajdował się w granicach ZSRR.

Budowę cerkwi ukończono w 1948 r. i do 1951 r. służyła wiernym z ZSRR. Potem została opuszczona, a w 1971 r. przejęta przez Kościół rzymskokatolicki.

Jest to prywatne muzeum poświęcone historii regionu bieszczadzkiego. Na stosunkowo niewielkiej powierzchni zgromadzono tu ponad 2 tysiące eksponatów w większości z XIX i XX wieku. Po ekspozycji oprowadzają właściciele muzeum.

Możemy tu zobaczyć m.in. pamiątki wojskowe, dokumenty, tablice z okresu PRL, przedmioty codziennego użytku oraz narzędzia kowalskie i rolnicze. Warto zwrócić uwagę na cerkiewne krzyże i monstrancje. Szczególnie że w wielu dawnych cerkwiach, które możecie odwiedzić w tym regionie, nie zachowało się oryginalne wyposażenie.

Strona muzeum

Grota znajduje się w urokliwym miejscu nad brzegiem potoku Czarnego. Nie jest jednak zbyt duża. Wrażenie robi za to bardzo wysoka – jak na lokalne warunki – skała nad nią.

Pod samą grotę można podjechać SUV-em. Kamper lub samochód osobowy trzeba zostawić na parkingu i udać się na krótki spacer. Po drodze mijamy dużą polanę na której można obserwować dzikie zwierzęta.

AKTUALIZACJA: Hosa nie spotkacie już w Polanie, odszedł na wieczną wędrówkę 19.06.2023 r.. Spoczywaj w pokoju Wolny Człowieku…

“Gdzie mieszka słynny Hos, bohater serialu pt. »Drwale i inne opowieści Bieszczadu«”, takie pytanie często można usłyszeć w sklepie w Polanie. Wielu fanów produkcji chce osobiście poznać tę nietuzinkową, a przy tym kontrowersyjną postać.

Barak Hosa znajduje się przy drodze na Skorodne w miejscowości Polana. Hos chętnie przyjmuje gości, pozuje do zdjęć i opowiada o swoim życiu.

Około 100 metrów obok znajduje się domek jego brata Zbyszka, który występował w tym samym serialu. Jego także warto odwiedzić i posłuchać historii o Bieszczadach.

Park powstał w 2013 r. Jest jednym z dwóch parków ciemnego nieba w Polsce. Pod względem wielkości jest drugi w Europie. Celem jego istnienia jest zachowanie nocnego nieba od nadmiaru światła. Dzięki temu bez przeszkód można prowadzić tu obserwacje astronomiczne, co gdzie indziej, a szczególnie w miastach, jest utrudnione.

Warto jednak zatrzymać się tutaj również w dzień. Będziecie wtedy mogli podziwiać fantastyczną panoramę okolicy.

Jest to dawna cerkiew greckokatolicka z 1791 r., jeden z niewielu śladów po wsi Smolnik. Reprezentuje typ bojkowski. Jest jedną z trzech zachowanych tego typu świątyń w Polsce.

Elementami oryginalnego wnętrza są: fragment polichromii przedstawiający kotarę podtrzymywaną przez anioły i kartusze, w których dawniej znajdowały się postacie proroków starotestamentowych.

W 1973 r. cerkiew została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. W 2013 r. wpisano ją na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jest to typowo widokowe miejsce. Bardzo malownicze, idealne na chwilę przerwy w podróży. Znajduje się przy głównej drodze. Tuż obok jest parking z toaletami. Jeśli będziecie mieć szczęście, to po wschodzie słońca będziecie mogli obserwować dzikie zwierzęta.