Jest to dawna cerkiew prawosławna (później greckokatolicka), zbudowana w XVI wieku. Należy do najstarszych i najcenniejszych zachowanych cerkwi drewnianych w Polsce. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Wnętrze świątyni zdobi polichromia z 1648 r. Podczas zwiedzania warto także zwrócić uwagę m.in. na zabytkowy ikonostas, czy też XVIII-wieczne ołtarze boczne.
Obok cerkwi znajdują się: dzwonnica z XVI wieku, kostnica z XIX wieku oraz przycerkiewny cmentarz. Całość otacza mur zbudowany w XIX wieku. Ponadto w pobliżu (acz poza ogrodzeniem) znajdują się dwa dawne cmentarze parafialne.
Obecnie zespół radruskiej cerkwi jest częścią Muzeum Kresów w Lubaczowie.
