Dworzec zbudowano w 1862 r. w stylu klasycystycznym. Była to wtedy ważna stacja graniczna między zaborami rosyjskim i pruskim. Jej znaczenie spadło po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
Dzisiejszy wygląd dworzec zawdzięcza przyjazdowi cara Aleksandra II do Ciechocinka w 1879 r. Na ten czas stał się bowiem jego siedzibą. W związku z tym przebudowano go w stylu neorenesansu francuskiego, dostosowując tym samym do potrzeb cara i jego dworu. Dzięki temu przeistoczył się w swoistą “rezydencję przy torach”.
Dworzec w Aleksandrowie Kujawskim uznawany jest za najdłuższy w Europie. Jest to także najcenniejszy obiekt architektury dworcowej w Polsce.
