Kościół zbudowano w latach 1688-1698 na miejscu spalonej, drewnianej świątyni. W 1720 r. także został zniszczony przez pożar. Odbudowano go w 1731 r. Do XIX wieku był to kościół klasztorny reformatów. Po kasacie klasztoru funkcjonował jako kościół parafialny.
W środku warto zobaczyć neobarokowy ołtarz główny. Przed kościołem rośnie dąb, który, według tradycji, posadził sam Władysław Jagiełło.
