Kościół wraz z zabudowaniami klasztornymi powstał w XIII wieku. Przeznaczony był dla klarysek, jednak szybko przejęli go franciszkanie (użytkowali go do II połowy XIX wieku). Świątynia wielokrotnie była niszczona i odbudowywana. Reprezentuje styl wczesnogotycki.
Kaplice w środku są barokowe. Uwagę zwraca też m.in. prezbiterium z zachowanym XIII-wiecznym sklepieniem krzyżowo-żebrowym oraz wczesnogotycką wnęką, zamkniętą trzema ostrołukowymi arkadami. Znajdują się w nim sakramentarium i fragment polichromii pochodzące z XVI wieku.