Kościół zbudowano w II połowie XV wieku. Uległ zniszczeniu w pożarze w 1752 r. Został odbudowany w 1756 r. Świątynia reprezentuje styl późnobarokowy, ale ma klasycystyczną fasadę. Jej wnętrze ma charakter późnobarokowy. W otoczeniu kościoła znajdują się późnobarokowa dzwonnica, późnobarokowa kapliczka, a także klasycystyczna plebania oraz neorenesansowy dom parafialny.