Kościół św. Dominika Savio to rzymskokatolicka świątynia o bogatej i złożonej historii. Jej budowę rozpoczęto w stylu gotyckim na początku XIV w. Początkowo był to kościół misyjny, który z czasem, w wyniku reformacji, stał się miejscem nabożeństw ewangelickich.
W swojej długiej historii świątynia przeszła wiele transformacji i odbudów. Już w 1400 r., po pożarze miasta, została odbudowana i rozbudowana. Jej mury widziały historyczne chwile, np. dziękczynienie Władysława Jagiełły po zwycięstwie w bitwie pod Grunwaldem. Jednak w XVIII w. kościół znów padł ofiarą pożaru spowodowanego wybuchem prochu na zamku, co wymusiło kolejną odbudowę. Później, zyskał na znaczeniu jako miejsce nabożeństw dla polskiej społeczności ewangelickiej. Niestety, w 1945 r. został całkowicie spalony przez wojska sowieckie i pozostawał w ruinie przez wiele lat. Jego odbudowę rozpoczęto z inicjatywy salezjanina księdza Władysława Ciszewskiego w XX w. Dzięki wsparciu mieszkańców i decyzji władz, świątynia została przywrócona do życia i stała się siedzibą parafii św. Dominika Savio.
Architektura kościoła, mimo licznych przebudów, wciąż zachowuje elementy gotyckie, szczególnie widoczne w portalu drzwi wejściowych oraz kamienne kropielnice z XIV w. Współczesna odbudowa przywróciła mu prostą, ale imponującą formę, której ozdobą jest smukła, dwukondygnacyjna wieża. Kościół, otoczony fragmentami dawnych murów miejskich, stanowi cenny zabytek architektoniczny i historyczny Ostródy.
