Zwiedzanie Rzeszowa zaczynamy od staromiejskiego Rynku. Wśród jego zabudowy uwagę przyciąga przede wszystkim zabytkowy ratusz, którego początki sięgają końca XVI wieku.

Znajduje się tutaj także jedna z największych atrakcji Rzeszowa, czyli Podziemna Trasa Turystyczna “Rzeszowskie piwnice”. Niestety w tej chwili z powodu przebudowy jest nieczynna, choć niebawem ma zostać otwarta.

Z Rynku idziemy ul. Tadeusza Kościuszki. Dochodzimy do ul. 3 Maja i skręcamy w lewo. Mijamy pomnik Tadeusza Nalepy i kontynuujemy spacer docierając do Muzeum Okręgowego.

Muzeum mieści się w dawnym klasztorze Pijarów z XVII wieku. Możemy tu obejrzeć liczne i różnorodne wystawy.

Interesującą kolekcję militariów przedstawia ekspozycja pt. “Żołnierz polski 1914 – 1945. Kolekcja Jana Partyki.” Jej tematem przewodnim są etapy walki Polaków o niepodległość.

Wystawa polskiego malarstwa prezentuje dzieła wielu znakomitych rodzimych artystów, m.in.: Wojciecha Gersona, Henryka Siemiradzkiego, Józefa Chełmońskiego, Wojciecha Kossaka, Olgi Boznańskiej i wielu innych. Możemy tu także zobaczyć wystawę malarstwa europejskiego.

Osobne ekspozycje przedstawiają rzemiosło artystyczne oraz znaleziska archeologiczne z południowo-wschodniej Polski.

Strona muzeum

Wychodzimy z muzeum i idąc al. Lubomirskich dochodzimy do fontanny multimedialnej. Pod względem wielkości jest to trzeci taki obiekt w Polsce.

Zbliżając się do fontanny warto zwrócić uwagę na późnobarokowy letni pałac Lubomirskich (obecnie siedziba Okręgowej Komisji Lekarskiej w Rzeszowie).

Dalej spacerujemy al. Pod Kasztanami. Po prawej stronie zobaczymy secesyjne wille. Po lewej z kolei pochodzący z początku XX wieku Zamek Lubomirskich (obecnie siedziba Sądu Okręgowego w Rzeszowie).

Wracamy teraz na rzeszowski Rynek.

Strona fontanny

Jest to jeden z oddziałów Muzeum Okręgowego. Zgromadzone tutaj muzealia związane są przede wszystkim z wytwórczością oraz sztuką ludową.

W muzeum możemy obejrzeć wystawę pt. “Na co dzień i od święta”. Zaprezentowano na niej codzienne i odświętne stroje ludowe, noszone na wsiach na przełomie XIX i XX wieku, przez Rzeszowiaków, Lasowiaków i Pogórzan.

Wśród innych eksponatów moją uwagę przykuły drewniane, rzeźbione kapliczki. Wyglądają przepięknie, choć niektóre wykonano przy pomocy scyzoryka!

Strona muzeum

Jest to kolejny oddział Muzeum Okręgowego. Możemy tu obejrzeć dwie stałe wystawy.

Pierwsza pt. “Sześć wieków Rzeszowa” przedstawia dzieje miasta i regionu. Druga pt. “Historia na szkle zapisana” prezentuje spuściznę po zakładzie fotograficznym Edwarda Janusza, którą stanowi kolekcja szklanych negatywów.

Strona muzeum

Opuszczamy Rynek, aby już po chwili znaleźć się przy Muzeum Dobranocek. Zobaczymy tu przede wszystkim oryginalne lalki z filmów kukiełkowych, wyprodukowanych w Studio Małych Form Filmowych Se-Ma-For.

Zgromadzono tu również liczne pamiątki związane z filmami rysunkowymi, także zagranicznymi. Przechodząc przez kolejne sale spotkamy Pingwina Pik-Poka, Maurycego i Hawranka, czy Misia Colargola. Mi osobiście najbardziej spodobał się pokój Misia Uszatka.

Strona muzeum

Wychodzimy z muzeum i skręcamy w ul. Bożniczą. Po chwili docieramy do budynku Synagogi Staromiejskiej z 1610 r., z zachowanym fragmentem murów obronnych miasta. Na skraju parku po drugiej stronie ulicy znajduje się kamień z tablicą informującą, że kiedyś był tutaj cmentarz żydowski. Z kolei kawałek dalej widać budynek Synagogi Nowomiejskiej z przełomu XVII i XVIII wieku.

Wracamy do ul. Mickiewicza. Po jej drugiej stronie, na niewielkim wzgórzu jest Plac Cichociemnych. Znajdują się tu tablice ku czci cichociemnych oraz upamiętniające osoby wywiezione 14 czerwca 1940 r. z Rzeszowa do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

W centrum placu stoi rzeźba Józefa Szajny pt. “Przejście 2001”. Jest symbolem przejścia od czasów pogardy dla podstawowych wartości człowieka do czasów poszanowania ludzkiej godności.

Wracamy teraz do samochodu. Naszym kolejnym celem są Ogrody Bernardyńskie, zrealizowane w stylu włoskim i usytuowane przy klasztorze Bernardynów.

Spacerując alejkami wśród zieleni możemy zobaczyć znajdujący się tuż obok, charakterystyczny pomnik Czynu Rewolucyjnego. Niedaleko stąd jest też jedyna w Europie, okrągła kładka dla pieszych.

Jest to najstarszy z zachowanych cmentarzy w Rzeszowie. Założony w 1792 r. Zamknięty dla celów grzebalnych w 1957 r. W 1968 r. uznany za zabytek.

Będąc tu warto zwrócić uwagę na detale architektoniczne nagrobków, z których większość pochodzi z II połowy XIX wieku. W części z nich spoczywają uczestnicy polskich powstań narodowych. Znajduje się tu pomnik ku czci powstańców styczniowych z 1886 r. oraz mogiła ofiar II wojny światowej z 2004 r.

Tym razem na obiad zapraszam Was do pizzeri. Mam nadzieję, że spodoba się Wam klimatyczne wnętrze lokalu, urządzonego w starym młynie. Liczę również, że zasmakuje Wam tutejsza kuchnia.

Ja wyszedłem zadowolony i najedzony, a wybrałem oczywiście moją ulubioną… hawajską 🙂

Strona pizzerii

Małżeństwo Ulmów mieszkało niedaleko stąd. Podczas II wojny światowej zaangażowali się w pomoc Żydom, za co wraz z dziećmi zostali bestialsko zamordowani przez Niemców. W 1995 r. oboje otrzymali odznaczenie Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

W muzeum w Markowej poznamy inne udokumentowane przypadki pomocy udzielonej Żydom przez Polaków podczas II wojny światowej na terenie obecnego województwa podkarpackiego.

Na murze przed muzeum znajdują się tabliczki z nazwiskami mieszkańców Podkarpacia, którzy takiej pomocy udzielali. Na placu z kolei tabliczki z nazwiskami Polaków którzy zapłacili za to najwyższą cenę.

Centrum placu zajmuje pomnik upamiętniający żydowskie ofiary Holokaustu oraz ich anonimowych, polskich pomocników. W otoczeniu muzeum stworzono Sad Pamięci ku czci Polaków pomagających Żydom na obszarze całej przedwojennej Polski.

Strona muzeum

Na terenie skansenu możemy obejrzeć budynki, urządzenia oraz narzędzia gospodarcze z okresu XIX i XX wieku. To jedyne w swoim rodzaju muzeum budownictwa przysłupowego.

Głównym obiektem jest chałupa kmiecia z 1874 r. Obok znajdują się stajnie z końca XIX wieku, zaadaptowane na przestrzenie wystawowe. Zobaczymy tu sprzęty domowe i gospodarskie, warsztaty pracy (np. cieśli), a także artefakty związane z twórczością ludową.

Oprócz tego znajdują się tu m.in.: chałupa biedniacka i chlewik, wiatrak – koźlak, olejarnia czy kuźnia. Możemy także spróbować ciemnego chleba, wypiekanego tradycyjną metodą przez markowskie gospodynie

Strona skansenu