Rezydencja jest malowniczo położona na nadbużańskiej skarpie. Zbudowano ją w II połowie XVIII wieku w stylu późnobarokowym. W XIX wieku została przekształcona, zyskując cechy klasycystyczne. Po bokach pałacu stoją współczesne jej kaplica i lamus. Po obu stronach dziedzińca z kolei znajdują się dwie oficyny (prawdopodobnie z XIX wieku).
