Pałac wzniesiono w XVII wieku w stylu barokowym. Okoliczności budowy nie są jasne. Najprawdopodobniej wzniósł go Jan Aleksander Tarło, wówczas wojewoda lubelski. Być może chodziło o godne przyjęcie jego drugiej żony, księżniczki Anny Czartoryskiej.
Ciekawostką jest, że w pobliżu powstał także niewielki pałacyk, który był prezentem imieninowym dla arystokratki od męża. Ta podobno zażyczyła sobie, aby w środku lata przywieźć ją tutaj saniami. By spełnić jej życzenie całą drogę wysypano solą.
Około 1860 r. pałac spłonął. Mimo prób restauracji nie powrócił do dawnej świetności. Do dzisiejszych czasów przetrwał jako pozbawiona dachu ruina.