Ta późnogotycka świątynia została wybudowana z kamienia łamanego i cegły. W 1530 r. przejęli ją protestanci i po 124 latach wróciła do katolików. W środku możemy podziwiać ołtarz z 1606 r. z drewna lipowego, pochodzące z XVII w. epitafium rodziny Schaffgotschów czy sklepienie nawy głównej, które ozdabia niepowtarzalne na skalę globalną sgraffito. W części dekoracyjnej dominują motywy roślinne, tj. ulubione w renesansie wici roślin i liście akantu, a wśród nich można dostrzec postacie Chrystusa i apostołów, zwłaszcza Piotra i Macieja.
