Jest to najważniejsze sanktuarium dla wyznawców prawosławia w Polsce. W 1947 r. erygowano tu żeński monaster pw. śś. Marty i Marii.
Historia tego miejsca sięga 1710 r. Podczas trwającej wówczas w tym rejonie epidemii cholery ludzie modlili się tu i pili wodę z pobliskiego źródła. Miało się to przyczynić do ustąpienia zarazy.
Wzniesiono tu wówczas kapliczkę wotywną pw. Przemienienia Pańskiego z której powstała cerkiew. Niestety spłonęła doszczętnie w 1990 r. Odbudowano ją w 1994 r. Jest to najważniejsza świątynia tutejszego sanktuarium. Ponadto znajdują się tutaj: cerkiew pw. Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”, klasztor, dwa domy pielgrzyma i cmentarz.
Cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego otaczają krzyże wotywne, przynoszone przez pielgrzymów podczas obchodów święta Przemienienia Pańskiego. W pobliżu znajduje się źródło z cudowną wodą o uzdrawiającej mocy.
