Początki sanktuarium sięgają XIII wieku. Wówczas to, według legendy, nad drzewem nad pobliskim potokiem ukazała się wielka jasność, a potem znaleziono tam figurkę Matki Bożej. Zbudowano w tym miejscu kaplicę, która nie przetrwała jednak do naszych czasów (podobnie jak cudowna figurka).

Stojąca tu obecnie świątynia (pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny) pochodzi z 1870 r. Obiektem kultu jest zaś figurka Matki Bożej Lipskiej z XV wieku. Na co dzień znajduje się w kościele farnym w Lubawie. Do sanktuarium przenoszona jest z okazji odpustu i jednocześnie w rocznicę jej koronacji (1-2 lipca).

Siedzibą centrum jest nowoczesny budynek, zintegrowany z reliktami zamku biskupów chełmińskich. Prowadzona jest tu różnorodna działalność społeczna i kulturalna. Można również obejrzeć ekspozycję poświęconą historii zamku i miasta oraz pozostałości dawnej warowni.

Strona centrum

Kościół zbudowano w XIV wieku w stylu gotyckim. Kilkukrotnie była niszczona i odbudowywana. W środku znajduje się bogate wyposażenie. Uwagę zwraca przede wszystkim złocony ołtarz główny, a także dwa marmoryzowane ołtarze boczne (wszystkie z XVIII wieku). Jest tu także wiele cennych zabytków sztuki liturgicznej.

W świątyni przechowywana jest cudowna figurka Matki Boskiej Lipskiej.

Gotycki budynek dworca zbudowano w 1900 r. Warto zwrócić uwagę na witraże w oknach wejścia głównego oraz freski w holu głównym. Na placu przed wejściem głównym stoi zabytkowa lokomotywa TKt48-53.

Port znajduje się nad jeziorem Jeziorak (najdłuższym jeziorem w Polsce). Podzielony jest na części: pasażerską i towarową. Jest tu rozbudowana infrastruktura: restauracja, pralnia, umywalnie, miejsce do zmywania naczyń, a nawet warsztat do drobnych napraw statków. Ponadto oferowane są tu rejsy turystyczne. Obok portu jest plaża miejska.

Kościół powstał w XIV wieku w stylu gotyckim. Zbudowano go tak, by mógł pełnić także funkcje obronne. Kilkukrotnie go przebudowywano, m.in. w 1550 r. dobudowując renesansową wieżę.

We wnętrzu warto zobaczyć rokokowy ołtarz główny. Ponadto godne uwagi są m.in. neogotyckie witraże oraz chrzcielnica, zaś w zakrystii srebrne epitafia trumienne. Ciekawostką jest latarenka w formie krokodyla trzymającego lampion, znajdująca się przy zachodnim wejściu do świątyni.

Obok kościoła znajdują się m.in.: dom proboszcza z XVII wieku, neogotycka plebania oraz relikty średniowiecznych murów miejskich.

Ratusz zbudowano w latach 1910-1912. Reprezentuje styl neobarokowy. Powstał na terenach zielonych dawnej fosy miejskiej. Niedaleko stąd znajduje się jezioro Mały Jeziorak.

Kuźnia została stworzona przez rzeźbiarza Marka Kałużę. Mieści się w budynku dawnej przepompowni ścieków z 1907 r. Jest to przestrzeń do spotkań i pracy twórczej dla lokalnych artystów. Organizowane są tu również różne wydarzenia kulturalne, a także warsztaty dla dzieci. Jest tu także małe muzeum, gromadzące różne dawne przedmioty.

Strona kuźni

Jest to cerkiew greckokatolicka. Mieści się w dawnym budynku gazowni miejskiej z 1899 r. Pierwszą mszę odprawiono tu w 1996 r. Tuż obok cerkwi płynie Iławka.

Zamek zbudowano w XIV wieku. W toku dziejów był przebudowywany, zmieniając wygląd i charakter. W 1946 r. został spalony przez żołnierzy radzieckich. Dziś możemy oglądać jego ruiny.

W pobliskim lesie znajduje się cmentarz rodziny ostatnich właścicieli zamku sprzed II wojny światowej.

W 1995 r. kręcono tu sceny do filmu pt. “Król Olch”. Zamek został też uwieczniony w powieści pt. “Pan Samochodzik i Winnetou”.

Kościół zbudowano prawdopodobnie w latach 1340-1350 w stylu gotyckim. Był wielokrotnie remontowany i przebudowywany. Dobudowana do niego dzwonnica początkowo pełniła rolę obserwacyjno-obronną.

W środku najstarszymi zabytkami są: fresk przedstawiający św. Weronikę i klęczącego fundatora kościoła z XIV wieku, chrzcielnica z XV wieku, ambona z 1604 r., ołtarz główny z 1607 r. oraz ława z 1651 r. Cenna jest także ozdobiona obrazami empora.

Od reformacji do 1945 r. świątynia pozostawała w rękach protestantów.

Jest to późnobarokowy pałac, zbudowany w 1720 r. Otaczał go rozległy ogród. Niestety rezydencja nie dotrwała do naszych czasów. W 1945 r. pałac splądrowali żołnierze radzieccy. Później był sukcesywnie obrabowywany, aż w 1947 r. został podpalony dla zatarcia śladów szabru.

W 1807 r. swoją kwaterę miał tu Napoleon Bonaparte.