Budowę zamku krzyżackiego w Morągu rozpoczęto w 1280 r. Początkowo powstała tylko drewniana strażnica. Jednak w XIV w. rozpoczęto prace nad jego rozbudową. Podczas prawie pięćdziesięciu lat powstawał murowany pałac. Ostatecznie zamek składał się z 3 skrzydeł, wieży w narożniku oraz podwójnego obwodu murów obronnych otaczających mokrą fosę połączoną z dawnym jeziorem Morąskim.
Zamek odegrał istotną rolę w historii regionu, będąc świadkiem wielu ważnych wydarzeń. W 1414 r. zamek zdobyły wojska polskie, a podczas wojny trzynastoletniej został przejęty przez oddziały propolskiego Związku Pruskiego. W 1470 r. na zamku zmarł wielki mistrz Heinrich Reuss von Plauen. Po sekularyzacji zakonu, budynek stał się siedzibą książęcych starostów z rodu zu Dohna. W kolejnych latach, Jerzy Fryderyk zu Dohna przeprowadził renesansową przebudowę zamku, nadając mu nowy wygląd, w tym nową bramę i renesansowy strop w jednym z budynków.
Niestety, pod koniec XVI w. zamek stracił swoje znaczenie jako rezydencja i zaczął popadać w ruinę. Zawaliła się główna wieża zamkowa, a w kolejnych stuleciach obiekt był już w znacznej mierze zrujnowany. W 1815 r. częściowo go rozebrano, pozostawiając jedynie północno-zachodnie skrzydło, fragment gotyckiej bramy oraz mury przyziemia. Współczesne losy zamku są związane z prywatnym właścicielem, który podjął się prac rekonstrukcyjnych. Dzięki jego wysiłkom odsłonięto i zabezpieczono część murów, a także odkryto renesansowy strop i gotycką bramę. Obiektu na ten moment nie da się zwiedzać wewnątrz.
